Na wysokim wzniesieniu, wśród połaci zasianego zbocza, wznosi się Cerkiew. Jest ona w kształcie koła, symbolu wiecznego trwania cerkwi oraz jej nieskończoności w czasie. Symbole koła namalowane są również na ogromnych wejściowych drzwiach. Cerkiew posiada siedem coraz mniejszych kopuł zbudowanych na sobie.

Wnętrze składa się z przedsionka dostępnego tylko dla zakonników, wąskiego przedpokoju dostępnego dla wiernych, sali centralnej oraz ołtarza znajdującego się na podniesieniu.

No, więc skoro kazałeś mi tutaj pisać to pewnie winda się tu zatrzymała, a więc wychodzę z niej.

- Rany, gdzie my jesteśmy. W ogóle nie wiem, o co w tym chodzi - mówi głupkowato Urahara rozglądając się po wnętrzu cerkwii

- Wygląda mi to na świątynię.

Urahara rysuje na ziemi koło, które następnie dzieli na 4 równe części i wpisuje w każdą część jeden z japońskich znaków.
- Zadziwiające... chyba wpadliśmy na jakiś interesujący trop
Wyczuwasz, że na zewnątrz znajduje się hollow.

- Czujesz to? To hollow. Na zewnątrz.

Rozglądam się za wejściem a potem idę w jego kierunku

Jesteś na piętrze przy kościelnych organach na balkonie. Trzeba skoczyć w dół albo zbiec schodami.
- Pamiętaj że jesteś poraniony, mówi Kisuke, kończąc zaklęcie szpiegowskie

- Tak pamiętam.

Powoli schodzę po schodach.

(170hp)

Pusty wbiegł do środka katedry. Wygląda jak byk lub żubr i jest wyglądem niemal identyczny, jak te zwierzęta.

No to wolę kontynuować schodzenie. Już trochę szybciej, ale po cichu.

- Woooa Wooooa!
Byk wrzeszczy. Jest trochę dziwny, wygląda jakby przybiegł tu z daleka, wyczuwając waszą obecność. Oceniasz, że jest zmęczony.

Pusty stoi tyłem do ciebie, w przejściu między ławkami kościelnymi. Za plecami ma drzwi a przed sobą schody na ołtarz

Wbijam mu miecz w plecy

W plecy ci się nie udaje, bo do zwierze chodzące na 4 nogach, ale wbijasz mu miecz w pośladki.
- Woooah! - Wrzeszczy i próbuje się odwrócić

Wyjmuję z niego miecz i odsuwam się na dwa kroki

- Hej mistrzu - słyszysz głos z wewnątrz głowy - daj mi wreszcie rozprostować kości

- Co?! Co się dzieje? Urahara! Pomocy! Coś do mnie mówi. Jakiś głos z głowy. Coś, że chce rozprostować kości!

- (do głosu) Kim jesteś?

(170hp)

Byk jest mocno wkurzony po ranie w pupe i biegnie wściekły przed siebie, rozwalając ołtarz
- Nazywam się zemsta i jeśli zaraz nie powiesz zaraz "okaż swą złość" to cię rozerwę od środka!

- Aa to ty!  Urahara! spokojnie to tylko mój zanpakutou!   (Wolę po japońsku :) )  Karera no Ikari o watashima, Fukushu!

Byk odwraca się w twoją stronę i teraz szykuje się do szarży na ciebie
- Woh, teraz się czuje dużo lepiej! - mówi miecz

Kieruję kosę na hollowa i pierwszy zaczynam szarżować

- AAAAAAAahahaha! Nareszcie Shi-Kai. Dobrze, że urosło mi reiatsu!

Byk zdołał się już obrócić i teraz biegnie na ciebie
- Pomyśleć, że tyle musiałam cię znosić, a ani razu nie mogłam cię obrazić! Nie rób z siebie frajera, tylko posiekaj tego pustego na steki, a potem pożryj rozkoszując się jego wrzaskami.

- Spokojnie...

Tuż przed zderzeniem z bykiem odskakuję na bok i wbijam w niego kosę (mniej więcej tam gdzie normalny byk ma żebra.

(170hp)

Wbijasz i biegnący byk sam, swoim ruchem rozcina się wpół
- Gła hahaha!

- Ooo tak. To lubię! Urahara! Czekam na dole. rozejrzę się tu.

Rozglądam się

Widzisz, że ołtarz świeci, a twoja ograniczona wiedza o religii sugeruje ci, że nie powinien świecić.

Byk jeszcze jest w stanie walczyć, choć z rozciętą 1/4 ciała prawdopodobnie i bez twojej pomocy wykończy się za chwile. Teraz próbuje się obrócić w przejściu między ławami, ale kręcenie się w kółko nie jest dla niego prostą czynnością.
- Rany - mówi Urahara pochylając się z balkonu - mógłbyś w tym czasie wykonać ze trzy dobre ciosy, zamiast jednego nieśmiałego pchnięcia. Doceń tą broń, bo nie każdy twój przeciwnik będzie tak ograniczony, zwłaszcza - zauważa - że masz dwa ostrza na kiju.

- Pierwszy raz uwalniam Shi-Kai... Dopiero się zapoznaję. Czy ten ołtarz powinien świecić? Bo ja mam wrażenie, że raczej nie. Jak myślisz?

Podchodzę do byka i odcinam mu głowę robiąc gilotynę z kosy i podłogi.

(170hp)

- Pamiętaj, że hollow zawsze może żyć, do puki nie straci maski.
Rozcinasz głowę byka zmieniając hollowa w pył.
- Rany - skacze z piętra na cegłówki z parteru, po usłyszeniu twoich słów - co za niesamowity widok. Wiesz, jesteśmy teraz w Rosji, ale... to jest trochę inna Rosja!

- Co masz na myśli mówiąc inna?

- Byłem już w tym miejscu, ale ołtarz na pewno nie świecił. To chyba wynik tego, że przyjechaliśmy tu windą. To tak jakby zakrzywienie wymiarów, trudno mi to ocenić na szybko i przetłumaczyć na normalny język.
Z pyłu po hollowie ukształtował się rysunek w kształcie czaszki
- Głupcy, czego szukacie w pradawnym magazynie - rozlega się echo w cerkwi, gdy piasek porusza ustami.

- Kim jesteś?!

- Jestem Almakazam głupcy, władca piekielnego wymiaru. Mieliście szczęście, że ci, którzy przyszli przed wami, mocno poturbowali piekielnego strażnika, inaczej byłby z was teraz proch i pył, a wy znaleźlibyście się w moim królestwie, i to byłaby godna kara za próbę igrania z piekielnymi mocami przez takie niedoroby, jak wy.
- Piekielne moce? - zainteresował się Kisuke

- Twoim królestwie?! Masz na myśli piekło? Ten hollow był strażnikiem?

- Ten, kto użyje pięciu wielkich kluczy, będzie mógł otworzyć bramy piekła i wstrzesić tych umarłych, których wybierze - mówi demon - jednak każdy z kluczy pilnowany jest przez piekielnego strażnika. Wasi poprzednicy polegli. Zwali się Koko, Margaret oraz Ab-Alanar, i jeśli wierzyć ich słowom, należeli do grupy pięciu przywódców Quincy.

- Quincy... to, że zginęli to nam właściwie na rękę. Ja tam w piekle nie chce ci przeszkadzać mam inne zadania, chyba, że mój towarzysz będzie chciał. Ja może kiedyś jak będzie mi się nudziło to z kolegami zrobimy ci wjazd na chatę i postawimy to twoje piekło do góry nogami, ale na razie nie. Najlepiej byłoby dla nas jakbyś raczył nas teleportować do Karakury w Japonii.

- Ten, kto raz wyzwał władce piekieł do walki, nie może się wycofać i zasnąć spokojnie. Weźcie klucz z ołtarza w nagrodę za pokonanie strażnika i ruszcie po kolejny, gdy będziecie gotowi - mówi, po czym obraz rozmywa się na zwykłe grudy piasku

- Mi tam nie podszebny żaden klucz. Chcesz Urahara to mogę ci go dać.


Idę podnoszę klucz i podaję go Uraharze

- Może jednak by zebrać te 5 kluczy. Kto wie może w piekle jest jakiś wojownik, który mógłby nam się przydać?

(170hp)

- Wskrzesić wojownika? Hmm... właściwie to może być dobry atut, zwłaszcza że w Sol trwa wojna. Albo wyobraź sobie - zaczyna marzyć - wskrzesić legendarnego nauczyciela kendo, by nas uczył, nono...
Ogląda klucz. Z daleka musi wyglądać jak miecz quincy, ale z blista widać wyszczępienia na żółtym laserze.

- Dobra, proponuję skupić się na wróceniu do Karakury. Tam się zastanowimy i poszukamy informacji.

- Zatem wracajmy do windy

Kieruję się w kierunku windy

- Spoko

Pisz w dziwny pokój, czy jak to tam się nazywało :)