Cmentarzysko Hollowów to otoczone wielkimi kamieniami jeszcze większe szkielety na ogromnym obszarze. Na te morczne tereny zapuszcza się jedynie Espada, oraz niektórzy szaleńcy. Jedynym wejściem jest bardzo wąska szczelina, taka, że ledwo jeden człowiek się tam mieści. Całe cmentarzysko jest pełne pułapek, bagien i agresywnych stworzeń. Według pomiarów przeprowadzonych przez Veronę i Luminę, cmentarzysko to mniej więcej prostokąt o wymiarach 5kmx4km, czyli dwadzieścia kilometrów kwadratowych.

Shinigami Keith Yossura przybył tu właśnie na spotkanie z Szayelem. Jego jedyną wskazówką było "Spotkajmy się by smoczastym szkielecie". Problem mógł tkwić w tym, że smoczasty szkielet znajdował się prawie na koncu czterokilometrowego cmentarzyska zasianego pułapkami.

Wchodzę na cmentarzysko i idę w stronę szkieletu patrząc pod nogi.

Różne dźwięki cię otaczały. A to jakieś grzechotki, a to wściekłe kąsania, a to lecąca na ciebie bliżej nieokreślona istota z ostrzami zamiast rąk i brzydką paszczą, łażąca na dwóch wielkich nogach.

Wyciągam miecz i wykonuję płykie cięcia na wysokości klatki piersiowej.

Stwór nawet nie krwawił po twoich cięciach, jego łapy wylądowały za tobą i krzyżując się zaczynały cię przyciskać. Z taką siłą niedługo cię przetnie.

(Narazie brak obrażeń. Masz trzy tury na wyswobodzenie się.)

Kieruję palcę w stronę jego biodra i wykonuję Byakurai bez inkantacji.

(400-100=300)

Potwór zgiął się rozluźniając uścisk, a dwie sekundy potem niebieska energia przeszyła mu okropny łeb przyszpilając go do ziemi.

Stojąc w gardzie spoglądam w stronę z której nadleciała energia.

- Co tu robisz, shinigami? - Zapytał ubrany w pustynny strój zamaskowany mężczyzna. Ledwo zauważyłeś błysk który pojawił się przy jego ręce.

- A kto pyta?

- Nieładnie jest odpowiadać na pytanie pytaniem, szczególnie jeśli ktoś ratuje ci skórę.

- Przyszedłem pozbierać parę kości na badania dla mojego zwierzchnika. - Powiedziałem i schowałem miecz.
- A teraz mi się przedstaw.

- Nazywam się Kawawaka Kiwiwakakuwawa. - Powiedział z wyczuwalnym sarkazem w głosie.
- Mam nadzieję, że ten różowowłosy co niedawno opuścił cmentarz nie jest twoim zwierzchnikiem?

- Zabawne. A co do rożowowłosego - to jaki znów różowowłosy?

- Wiesz o kim mówię. Zebrałem trochę informacji i nie znalazłem powodu, dla którego miałbym cię nie zabić.

(Mam nadzieję, że nie odpisuję zbyt późno...)

- Więc spróbuj, skoroś taki skory do zabijania.

Spojrzał na ciebie, ogromna ilość reiatsu, która z niego wystrzeliła przygniotła cię do ziemi.

- Cholera! - Staram sie wyswobodzić.

-I co dalej taki pewny siebie jesteś? - zapytał z pogardą.

- No, nie do końca. Przepraszam?

-No, chociaż troche kultura masz co jest rzadko spotykane tutaj. Co tu robisz? - powiedział uspokając reiatsu.

- Trenuję. Silniejszym mogę stać się tylko poprzez walkę, a tu chyba jest dużo Hollowów, nieprawdaż?

-No tak, ale Hueco mundo to nie jest miejsce gdzie spotyka się shinigami na każdym kroku. A ja dzisiaj już czterech widziałem.

- Jakich znowu czterech?!

-Czterech shinigami. Mnoży się was tutaj.

- Jak wyglądali?

-A co ja w sądzie jestem?

- No nie... Przepraszam.

-Więc niech ci wystarczy to co powiedziałem. - powiedział i się odwrócił. - Za twoją bezczelność powinnienem cię zabić ,ale nie mam humoru na to.

Wstaję z ziemi i spoglądam na niego.

Odchodził wyprostowany, pewnym krokiem. Rękę trzymał na klindze miecza, który znajdował się w pochwie.

Idę dalej w stronę spotkania, ostrożnie, szukają pułapek.

Po ziemi spacerowało mnóstwo małych robaczków z maskami hollowów.

- Mam nadzieję, że warto - mówię pod nosem i idę dalej.

Po kilkunastu minutach drogi widzisz wydmę a tuż pod nią smoczy szkielet. Nie natknąłeś się narazie na żadne pułapki.

Szukam mojego kontaktu.

Nie znalazłem nikogo. Wiatr się wzmagał, a smród gnijących ciał, co raz bardziej ci przeszkadzał.

Klnę pod nosem i zawracam.

-Witaj, szukałeś mnie? - słyszysz głos za plecami