Znajduję się tu sala z "wieczną garagantą". Sala jest w miarę duża i stara. Jest w niej ciemno, ściany porośnięte są mchem. Panuje tu wszechobecna wilgoć

Obok wiecznej garaganty otworzyła się druga, z której zaczęli wychodzić arrancarzy i shinigami.

Bez słowa kieruję się za Ulquiorrą i resztą.

Ulqiuorra się zatrzymał i zaczął się skupiać. Grimjjow usiadł i podparł sie o ścianę

Stojąc także opieram się o ścianę,jednak w pewnej odległości od Grimmjowa.

-Co ty w ogóle tutaj robisz? - spytał wyluzowanym głosem Grimmjow

- Opieram się o ścianę,nie widać? - Odpowiedział wesoło niebieskowłosemu.

-Ale, dlaczego z nami tutaj jesteś. pfff.....shinigami, który wziął się niewiadomo skąd.

- Krótko mówiąc:Nienawidzę tego co się dzieje w Seiretei. Nie tak powinno to wyglądać,ale zwolenników w Soul Society nie znajdę,więc wolę przyłączyć się do kogoś o wiele ode mnie większego.

-Pffff....nie rozumiem Sayroi czasami. Dobra młody zaraz dowiesz się co to jest prawdziwa walka na śmierć i życie.

- Po takich "treningach" jestem chyba na to przygotowany. - Uśmiechnął się i spojrzał na Ulquiorrę.

-nadchodzą - powiedział ulqiorra i czekał. Grimjjow wstał i wyciągnął miecz.

Odepchnął się od ściany i wyjął miecz. Uśmiech znikł mu z ust,a zastąpiła go powaga.

-Co tak spoważniałeś? Boisz się. Dawaj szybki sparing do pierwszej walki - zadrwił Grimjjow

- Hmh. Oszczędzaj siły,członkowie Gotei 13 wcale nie są łatwymi przeciwnikami. - Odpowiedział i czekał na nadchodzące.

-Pfff.....słabiutko - grimjjow odrzekł

- Zobaczysz. - Odrzedkł i nadal czekał w gotowości.

Nagle w sali otwiera sie brama senkai z której wychodzi 2 kapitanów, 2 poruczników i inni shinigami w sumie 9

Kachigen wchodzi z zamrużonymi oczami i z wielkim uśmiechem na ustach nie zauważając arancarów.

Jednak po chwili widzi ich koło ściany było ich 8, a z nimi 1 shinigami

- Krótka wiedza o przeciwniku. Ten z opaską i szpiczastych włosach to Kenpachi Zaraki,cholernie silny i wytrzymały z ogromnymi pokładami Reiatsu. Ale nic poza tym. Drugi kapitan to Ichimaru Gin,z tego co mi wiadomo to może razić wrogów na dystans swoim Shikai. Ten blondyn to porucznik,Kira Izuru. Na jego temat wiem niewiele,ale ponoć jest biegły w Kidou. To będą najgroźniejsi przeciwnicy. - Powiedział do Arrancarów. Próbował ocenić który z pozostałych Shinigami jest najsłabszy.

- Aaaaaaaaa.- Krzyknął. - Arancary !. - i wyjął zanpakuto.

-Ha Ha Ha od razu weszliśmy i już bedzie zabawa - ząsmiał się Kenpachi

- Ehh... Pierwszy raz jestem w sytuacji gdy bardziej znam przeciwnika niż sprzymierzeńców. - Powiedział sam do siebie i westchnął.
- Hado #4,Byakurai! - Wystrzelił błyskawicę w jednego z nowicjuszy.

(300-100=200(66%) )

Błyskawica leci w Kachigena, obok cero wystrzelonego przez ulqiorrę lecącego w Kirę

Kachigen uskoczył w lewą stronę i rzekł. - Uff... Było blisko. - uśmiechnął się.

Niestety nie zdążył i oberwał za 60, natomiast Kira szybko użyl jakieś bakudo i obronił się przed cero.

- Pfff. - Zobaczył jak idzie innym arrancarom i zaatakował nowicjusza który właśnie został trafiony Byakurai.

Kenpachi wyskoczył z grimmjowem do innej komnaty. Fraccion zaczyna walczyć z shinigami, a Gin i ulquiorra patrzą na siebie tylko.

Uwalnia shikai. - Szarżuj Tenkishi !

Więc leci mocny i szybki atak na Tirreno

Staram się zablokować atak mieczem.

Nie daje za wygraną i pyta się. - Czemu zdradziłeś Seiretei !?

Słyszycie wszędzie jakieś huki, walka rozpoczeła się na całego, ale w pomieszczeniu w którym aktualnie jesteście nie ma nikogo

- A co cię to interesuje? - Dalej staram się zablokować cios.

-Interesuje mnie los shinigami ! - Próbuje zwiększyć siłę ataku i jego szybkość.

- To czemu słuchasz rozkazów Genryuusaia,co?

- Bo mi nie przeszkadzają a mogę je wykonać ! - Krzyknął.

- Ależ wytłumaczenie! Zobaczymy jak to będzie później. - Odpowiedział i próbuje przewrócić nowicjusza wślizgiem w nogi.

Próbuje uniknąć i pędzi dalej.

Tirreno próbuję wykonać wślizg, ale wcześniej wpadacie wcześniej w ścianę, obrażenia 120. Tirreno upada na ziemię, leżąc w gruzie ściany.

Wykorzystuje tę okazję i próbuje trafić Tirreno.

Nagle przed Tirreno pojawiła się młoda shinigami w długich czarnych włosach, miała niebieskie oczy i twarz nastolatki. Wzrost ok. 1,60. Twarz miała wesołą i uśmiech na twarzy. Ubrana była w tradycyjne kimono shinigami, a na ramieniu insygnia oficerskie. Zablokowała ona broń Kachigena

- Co jest błagam niech ona będzie po stronie Serietei. - Rzekł zdziwiony jej pojawieniem.

Powoli wygrzebuje się spod gruzów.
- Dziękuję? - powiedział do nieznajomej.

-DEBIL!!! Z takim cieniakiem przegrywasz. - walnęła cię mocno w głowę. Poznałeś w niej Sayori

- Ała! - Złapał się za głowę.
- Poprostu nie pomyślałem wcześniej o jednej rzeczy. - Uśmiechnął się.

- Yare ! Yare ! Ja to mam pecha kazdy mnie wyzywa od cieniasów. - Rzekł smutnym głosem.

-Zawiodłeś mnie, idioto!!! - skończe z łagodnymi treningami dla ciebie, kopneła cię w twarz

- Najlepiej intelektualnymi. - Kładzie się na ziemi.

- Czy ktoś mnie słucha ! - Krzyknął. - Czyli nie będzie 2 na 1 ? - Zapytał.

-On coś do mnie mówił - zapytała powietrze na glos z wrednym uśmieszkiem.

Powoli wstaje i ocenia swoje obrażenia.

Jesteś bardzo obity.

- A wiesz może jak tam reszta sobie radzi?

- Halo ! Halo ! Ja też tu jestem. - Krzyczał do dziewczyny i shinigami. - Dokończymy naszą walkę halo !

-Ty skup sie na sobie, Tirreno. A potem na innych - powiedziała olewając Kachigena

- Nienawidzę takich dziewczyn. - Powiedział dość głośno i dodał. - Idiotka.

- A ty tu tak będziesz stać i stać? - zapytał Sayori.

-Ty on mnie obraził? Taki cieniak od najgorszego kapitana z Soul Society.

- Podejrzewam że to był on. - Uśmiechnął się w stronę Nowicjusza.

Wstałem i ruszyłem w kierunku miejsca gdzie walczy kapitan Zaraki.

Sayori pojawiła się tuż przed tobą.
-A ty gdzie uciekasz? Tchórzu. - uśmiechneła się.

- Nie uciekam olewasz mnie to poco mam tu siedzieć. - Rzekł znudzonym głosem.

- A mi to nie odpowie. - Rzucił pod nosem i przyglada się zajściu.

-Walczcie, a nie tylko gadacie, cieniaki!

- Możesz walczyć Tierro. - Zapytał grzecznie i z uśmiechem.

- Chyba. To że jestem obity nie znaczy że pójdzie ci łatwiej.

<tylko, że masz wszystkie staty do 1 obniżone>

- Na to liczyłem ! - Rzekł i ruszył ze swoją lancą przymocowaną do ręki.

-Ale ta lanca jest słaba - zaśmiała się Sayori - a może ze mną zawalczysz?

- Hmpf. A twój kapitan pewnie gryzie piach. - Rzucił lekceważąco.

-Pewnie tak. W sumie ty pewnie nie masz jeszcze zdolności wygrywania reiatsu, to nie wiesz młody, prawda/ - spytał się kachigena

- Mam was dość ! Co wy do mnie macie po pierwsze prawie zabiłem go a ty twierdzisz że jestem słaby po drugie ty jesteś 3 oficerem a ja nie mam szans a po trzecie mój kapitan nie jest słaby ! - Krzyknął bardzo głośno i przyspieszył w kierunku Tierreno.

-Trzecim. Ja jestem trzecim. Jestem dopiero jedenastą, słabiutką ofcerką. Ale nie powiem ci jak dostałem te insygnia - zaśmiała się

Zaatakował Tirreno z dużą szybkością i siłą.Nie zwracając uwagi na słowa dziewczyny.

- Jak tak dalej pójdzie to naprawdę umrę... - Stara się skoncentrować i wyzwolić siłę sowjego Zapanktou jak przy treningu ze Starrkiem.

Kachigen był metr od ciebie, kiedy Sayori powalila go pierwszym hado.
-Mówię walcz ze mną, a nie z trupem

- Czuję się beznadziejnie. - Powiedział smutno i schował miecz,powoli opadając na ziemię.

- Nie mam z tobą szans jest szansa że jesteś bardzo dobra w kido a ja nie lubie kido. - Stwierdził

-Pokaże ci prawdziwą walkę, rzuciła ci swój miecz w pochwie. - Tylko nie próbuj nic z nim robić

- Co ? Co ja wam wszystkim zrobiłem kapitan się na mnie uwziął nie mogę skończyć walki co za dzień. - Jęczał.

Nagle sayori pojawiła się tuż przed tobą i z całej siły kopnęła cię w twarz.Lecisz parę metrów w tyłu, tracisz kilka zębów i 90 obrażeń. -Przestań jęczeć.

- Mówiłem że będziesz silna. - Ledwo wstał i to powiedział.

- To ja jej lepiej już nie denerwuję... - powiedział sam do siebie leżąc na ziemi.

-He! He! To jeszcze nie wszystko - wyciągneła z kieszeni niebieskie rękawiczki i założyła je nagle straciłeś kontrolę nad swoim ciałem
-Oj myślałam, że bede musiała go dotknąć no cóż. Zaatakuj swojego kapitana - powiedziała i Kachigen wyszedł z pomieszczenia.

Wstaję i podchodzę do Sayori.
- Ciekawa umiejętność...

Otworzyła za toba garagantę, a następnie kopneła tak, że do niej wpadłeś na szczęście miałeś zrobioną ścieżkę z reiatsu. Weszła za tobą.

- Teraz pewnie znowu mnie walniesz? - Powiedział do Sayori

Zaczęla cię dźgać paznokciem, no idź już.

Idę dalej przez Gargantę.

Ok pisz na dziedzińcu Las noches

Wchodzę dziarskim krokiem do sali.

- To od czego zaczynamy? - spytałem wszystkich zgromadzonych.

- Od próby odpieczętowania ?

- Nie próbowaliście jej odpieczętować jeszcze?

- O Tirreno dawno sie nie widzielismy.... - Powiedzialem uśmiechajac się szeroko. (Wiem ze spóźnione)

- Znacie się?

- Stare dzieje ... Walczyliśmy przeciwko sobie w tym zamku ... Pokonałbym cię gdyby nie ta twoja koleżanka ! - Powiedziałem lekko żartobliwie.

- Wtedy może tak, teraz napewno nie. - Uśmiecham się szyderczo.
- To co z tą gargantą?

Kiedy wy gadaliście, Hikari zaczęła badać pieczęć po czym podeszła i powiedziała: "Piekielna pieczęć 3 stopnia"
-Odpieczętujesz ją? - zapytał Coyote.
-Nie, znam tylko jedną oso...istotę, która dysponuję tą pieczęcią. - powiedziała.
-Moja mała Hikari nic się nie zmieniła - usłyszeliście głos w drugim końcu sali.
-Woland. - burknęła Hikari, poprzedni głos należał do mężczyzny w średnim wieku, w garniturze, z cylindrem i laską w ręku.
-Co ty powiedziałaś? Woland? - spytała się Anastasia zaszokowana tym

- Kto to jest? - spytałem.

- Może nas oświecicie ? Kim jest ten pan "magik" ? - Zapytałem zdezorientowany.

Hikari odskoczyła do ciebie. - Wiesz co istnieją różne określenia diabła, istnieją rożne diabły, ale w hierarchii piekielnej jest 5 największych z których tylko jeden opuszcza piekło bez powodu.- powiedziała lekko z ciszonym glosem.

-Uważajcie, jeżeli jest Woland, to gdzieś w pobliżu musi być jego świta.

- Coyote, możesz skontaktować się z Hueco Mundo? Nie sądze, byśmy dali radę w obecnym składzie...

- Jakie są jego cele? Będziemy walczyć? - spytałem szeptem Hikari.

-Nie mogę, pieczęć blokuje moje opcje komunikacji.Zawsze mamy wsparcie Anastasii. - powiedział Coyote.

-Czekamy co on zrobi - powiedziała Hikari

- Pożyjemy, zobaczymy.

- Jak liczne może mieć wsparcie? - spytałem Hikari zachowując ten sam ton wypowiedzi co wcześniej.

- A tak w ogóle, wiecie coś o jego umiejętnosciach?

-W sumie to nic- powiedział Kyoraku.
-Włada biegle ogniem i jest piekielnie silny, coś a.la generał - powiedziała Hikari

- No to możemy mieć z nim problem.

- Taki leciutki... Ciekawe czy to on zatakował serietei albo jego towarzysze ? Spalili połowę Soul society więc i on mógł brać w tym udział. - Stwierdzilem fakt. Które raczej są mało prawdopodobne.

- O, jak miło słyszeć, że się wam w Soul Society nie powodzi. Karma do was wrócila.

Staram się wyczuć reiatsu innych osób. Towarzyszy Wolanda.

-Nie to nie on. - powiedziała Hikari.
-Opuście to miasto, a nikomu nic się nie stanie - powiedział Woland, nie wyczułeś reiatsu jego towarzyszy, ba jego samego reiatsu nie wyczułeś.

- Co robimy? - spytałem rozglądając się po wszystkich.

- Uczciwy układ. Ale czy zagwarantujesz, że nic nam się nie stanie?

-Wiecie, dlaczego akurat tutaj powstała wieczna garaganta. W języku staroazteckim Quin de Lapadole oznacza....-powiedział Woland
-Raj pierwotnego zła - wtrąciła Hikari.
-Tak, a ta dziewczyna, która jest z wami jest tego powodem - wskazał na Anastasie.

- A pytania od publiczności to już się olewa?

- Wampir ? Tylko tyle ? Bez urazy ale tylko wampir ? Spodziewałem się no nie wiem np Jeździec bez głowy albo jakiś no nie wiem koleś typu bum wlatuje do pomieszczenia 2 s pozniej wszyscy nie zyja... Ale no trudno świat schodzi na psy ... - Stwierdzam z oburzeniem .

Patrzę się dziwnym wzrokiem na Kachigena, czy ma wszystko po kolei w głowie, przy okazji szukając znaku jego oddziału.

- Wydaje mi się, że będzie lepiej dla nas wszystkich jeśli opuścimy to miejsce. - powiedziałem spokojnym głosem. - Kachigen, a Ty się uspokój. Chyba nie chcesz walczyć?! - spytałem patrząc na Anastazję.

- Ja ? Ależ skąd chodzi mi tylko o to że jest jedna powinna mieć jakiegoś giermka sługusa jakiegoś pomocnika żeby lepiej wyglądać w oczach innych ! - Stwierdzam próbując zrobić z Anastazji gwiazde.

Nagle do pomieszczenia wchodzi facet w czarnej postrzępionej pelerynie z płonącą czaszką zamiast głowy.
-Assaselo co ty tu robisz? - zapytał się Woland. - Miałeś się zając gdzie indziej.
-A to nie było już godziny zero...cholera - powiedział Assaselo, a Woland się załamał. - Cześć Hikari.
-Cześć - nagle Linyette znudzona tym wszystkim rzuciła się z mieczem na Wolanda, który zablokował jej atak pięścią, siła była tak wielka, że Linyette wylądowała na ścianie

- Głupia! - Podchodzę do niej, by sprawdzić, czy nic jej nie jest.

- Ach ta niecierpliwość do czego doprowadza człowieka ? Do załamanie nerwowego do złamania kosci i innych narządów... - Mówię waląc face palma

- Cholera, robi się nieciekawie! - powiedziałem sam do siebie. - Kapitanie?! Masz jakiś plan? - zawołałem lądując obok niego.

- Woland, do cholery. Zadałem ci wcześniej pytanie. Możesz zagwarantować, że nic nam się nie stanie?

- Lepiej go nie drażnij. - powiedziałem cichym i spokojnym głosem.

-Przykro mi nie mogę, moi towarzyszy - spojrzal na Assaselo, a potem na Hikari. - są lekko nieprzewidywalni.

- Hikari...?! - mówię sam do siebie odwracając się w jej kierunku.

- W sumie mam pewną propozycję dla was... Ale to nie czas i miejsce. - Mówię to nie zważając na wszystkich dookoła.

- Hikari czy możesz wytłumaczyć co łączy Cię z tym gościem?

-Kiedyś byłam jego uczennicą ot co - powiedziała nie przejmując się zbytnio.
-Męska decyzja uciekacie czy zostajecie? - zapytał Woland.

- Chciałbym zwrócić uwagę, że mamy tu kobiety, więc to nie tylko męska decyzja. - Zmierzam do wyjścia.

- Kapitanie...myślę, że też powinniśmy zawrócić. - szepnąłem mu do ucha.

-Nie możemy...-odpowiedział.
-Wiecie, gdzie się znajduje Junshiro Ukitake? - zapytał Kyoraku.
-Ja wiem - nagle do pomieszczenia wszedł ten sam chłopak, z którym wcześniej walczyliście.

- Coyote, będziesz tam tak stać? - Próbuję minąć Wolanda i jego trupę, i wyjść z pomieszczenia.

- Kapitanie?! Pamiętasz co się stało ostatnim razem? - spytałem szeptem.

-Pamiętam - powiedział Kyoraku i wyciągnął miecz.
-A jak inaczej chcesz się dostać do Hueco Mundo? - zapytał Coyote

Biorę przykład z Kapitana i przygotowuję się do walki.

- Genialny plan. Zostańmy przy zapieczętowanej Gargancie i walczmy z silniejszym od nas przeciwnikiem. Na pewno się uda. Chcecie, to zostańcie, ale na mnie nie liczcie.

- Czyżbyś bał się walki z silniejszym przeciwnikiem? - spytałem odchodzącego Tirrena

- Sam to powiedziałeś - "silniejszym". Nie mam zamiaru pchać się do straconej walki.

- Razem mamy szansę

- Daruj sobie, nie przekonasz mnie.

- Zatem życzę powodzenia w szukaniu innej garganty.

Wychodzę z pałacu zostawiając resztę na pastwę Wolanda.

Rozglądam się po wszystkich, by zorientować się kto, co robi.

Nagle całe miasto stanęło w ogniu, za wyjątkiem pałacu ku zadowoleniu Wolanda.
-No cóż chyba nie ma wyboru, trzeba współpracować z shinigami - powiedział Coyote i wyciągnął miecz, to samo zrobił Kyoraku.

- Tak więc walczmy ! - Powiedziałem wyciągając zampakuto.

- Kapitanie...?...idziemy po Ciebie! - powiedziałem cicho do siebie odwracając się w kierunku wroga.

Widząc płonące miasto obracam się na pięcie.
- Woland, pozwól na słówko... Jak mam odejść, skoro wszędzie czyhają płomienie, co? Drobne nieporozumienie, jestem pewien, że da się je jakoś rozwiązać. Pan wie o czym ja mówię.

- Ładnie tak uciekać Tirrero widać że nie masz jaj ! Przeciwnik może jest silniejszy ale od ciebie ! - rzucam tekstami w strone Tirrera.

- Idiota, no po prostu idiota... - Mówię pod nosem czekając na odpowiedź Wolanda.

- Ha! Wróciłeś! - powiedziałem lekko uśmiechając się. - Skupmy się może na przeciwniku, co?! - dodałem po chwili.

- Widzę, że w SS się sporo zmieniło. Teraz jak ktoś chce zgłosić zażalenie, to już jest śmiertelnym wrogiem...

-Chodź tu Linyette - powiedział Coyotte - Ressurection.
-A więc wybraliście śmierć - powiedział Woland i wokół niego pojawiło się 12 zakapturzonych postaci z różnym orężem.

- Coyote... - Mówię żalącym się głosem, jednak nadal nie decyduję się pomóc.

Znikąd Woland pojawił się za plecami Coyote i jego atak zdołali sparować we dwójkę Coyote i Kyoraku.

Staram się znaleźć jakieś względnie spokojne miejsce i obserwuję.

Obserwuję reakcję przeciwników.

Do Tirreno podbiega koleś z wielkim młotem, do Kachigena z łańcuchem, a do Takamoriego z kulą, taką jak nazgul z władcy pierścieni.

- Szarżuj tenkishi - Uwalniam shikai

Przeciwnik machnął łańcuchem, który tajemniczo się wydłużył i trafiając cię w bok powalił.
-Jesteś gotowy na swoją drogę do piekieł? - zapytał. Takie same problemy mieli Kyoraku i Coyote, którzy we dwójkę walczyli przeciwko szóstce przeciwników, Linyette została uwięziona w ciasnym przezroczystym pudełku.

Wyjmuję miecz i trzymam go w jednej ręce, przy ziemi, aby łatwiej było uniknąć ciosu młotem.

Przyjmuję pozycję bojową.

Tirreno ledwo uniknął pierwszego ciosu młotem, przeciwnik wykorzystując to zbliżył się na dość bliską odległość.
Facet z kulą zaczął nią kręcić

Odskakuję kilka metrów w tył.

Korzystając z bliskiego dystansu, próbuję uderzyć go w brzuch z łokcia, wymawiając inkantację Inemuri.

(1000-150=850)

Staram się wykonać bieg w stronę przeciwnika po czym wślizg za jego nogi i cios w nogi.

Przeicwik Tirreno wykorzystując jego skupienie na kidou zmiażdżył jego łokieć potężnym młotem, przerywając w ten sposób czar.
Przeciwnik Kachigena wpierw dwa razy nie trafił łańcuchem, po czym uniknął jego ataku.
przeciwnik Takamoriego utrzymuje dystans.

- Cholera. - Odskakuję i staram się utrzymać dystans.

Przeciwnik uniósł młot do góry.

Biegnę do kogokolwiek innego związanego walką.

Przeciwnik miał wykonać ostateczne uderzenie mlotem w głowem, kiedy nagle jego ręce i młot pokryły się lodem.

- Co do... - Rzucam okiem na zamrożonego przeciwnika i biegnę pomóc Takamoriemu.

Zmieniam lance na włócznię i saram się go trafić serią ataków.

Przeciwnik bez problemu połamał zanpakuto Kachigena, lecz jego ostateczny atak został powstrzymany przez postać w znanym haori z numerem 11.
-Uff udało się zdążyliśmy - powiedział Hitsugaya.

- Dziękuję kapitanie Hitsugaya ! - Cieszę sie na widok kapitana i staram sie pozbierac do kupy.

W sali są wszyscy kapitanowie seireitei, za wyjątkiem Ukitake.

Kątem oka spoglądam na obszar, w którym znajdowali się Kapitan Hitsugaya i Kachigen, po czym odwracam głowę w kierunku nadbiegającego Tirrena i mówię: - Nasze szanse na zwycięstwo wzrosły. Pokonajmy przeciwników i zajmijmy się tą gargantą!

- I cały misterny plan w pizdu... - Staram się zaatakować potężnym cięciem z góry, korzystając z tego, iż przeciwnik zajęty jest Takamorim.

Potężny zamach kulą wgniótł cię w ścianę.
<-500 hp>
-To nie ma znaczenia ilu was będzie Yama młodzieniaszku - powiedział Woland z kapką drwiny w głosie - i tak wszyscy tu zginiecie.Przybądźcie skalane duszę, wzywam was wrogowie pokoju, gwiazdy, które żywot swój zakończyły swój żywot - mówił Woland w skupieniu, Kommamura do niego skoczył, ale został zmieciony potężnym podmuchem energii - przybądźcie złe dusze na me wezwanie przepełnijcie mnie swoją mocą. - laska Wolanda zamieniła się w miecz, a jego włosy stanęły dęba. - Ja się zajmę Yammą, wy zajmijcie się resztą - powiedział do swojej gwardii.

Nie czekając, aż przeciwnik znowu podniesie kulę wypowiadam zaklęcie: - Hado #11 Tsuzuri Raiden !!! - po czym celuję w kulę, która jest na metalowym łańcuchu.

<Reiatsu: 900 - 180 = 720>

A pomyśleć, że to ja jestem bogiem śmierci...

Uderzając w ścianę tracę ostatnie me siły życiowe.

(500-500=0)

Kula roztrzaskała się, nagle za sprawną dziwnej dziewczyny z koralami, za Woladem pojawiło się mnóstwo płomieni z których wychodziły różne postacie.

Spoglądam na Tirrena po czym z zaskoczenia atakuję rywala. Atak wycelowany w nogę na wysokości kolana.

- Jak mógłbym pomóc kapitanie ? - Pytam pozbierany do kupy i martwiąc się o moje zanpakuto.

Udało ci się, rozległ się przeraźliwy pisk i postać zniknęła. <100 exp, 50 tirreno>
Kapitan Unohana powoli zaczęła leczyć Tirreno.
-Walcz na pieści - powiedział kenpachi.

Rozglądam się po polu walki.

- Kaptanie Kenpachi ty żyjesz !? Ale przecież ! - Dziwie się i w ogólę.

-Właśnie coś mi się przypomniało. TY!!!!!!!! - warknął i odwrócił się w kierunku Kachigena ze spojrzeniem pełnym grozy. W mieście pojawili się także porucznicy walczą z postaciami, które zostały przywołane przez te dziewczę z koralami.

Oglądając pole walki staram się ocenić nasze szanse w walce.

- Kapitanie ale co ja zrobiłem ? - Zaczynam uciekać przed kapitanem.

Widząc przerażonego Kachigena odskakuję przed Kapitana Kenpachi. - Kapietanie! Chce się Panu uganiać za taką "płotką"? Tam jest prawdziwy twardziel! - powiedziałem wskazując na Wolanda uśmiechając się szyderczo i licząc, że Kapitan Kenpachi zainteresuje się piekielnie trudnym przeciwnikiem.

-Zostawmy go Generałowi. Widocznie ma z nim na pieńku - powiedział kenpachi i wymienił kilka uderzeń z przeciwnikiem.

- Płotką ? JA CI DAM PŁOTKĘ !!!! - Zaczynam gonić Takamoriego.

- Kachigen!!! Przestań się wygłupiać, jesteśmy w środku walki o wszystko. - krzyknąłem obracając się na pięcie w poszukiwaniu prawdziwego wroga.

- Oj tam oj tam ... - przerwalem szaleńczy pościg i zacząłem szukac przeciwnika podobnie jak Takamori.

- Kachigen! Czym chcesz walczyć? Łap! - spytałem rzucając mu wakizashi. - Tylko ma do mnie wrócić w całości! Walcz z głową!

- Głową i czystym skilem ale wakazashi tez sie przyda ! - Powiedziałem kontynując poszukiwania.

Tirreno się budzi, dopadło do was kilka na w półprzezroczystych postaci z czerwonymi oczyma.

Przez chwilę przyglądam się postaci by ocenić jej siłę.

Oceniam sytuację panującą aktualnie na polu bitwy.

- O! Tirreno! Witaj wśród żywych. Jak się czujesz? - spytałem uśmiechając się szyderczo.

- Nie jest źle... chyba. - próbuję wstać

Postaci bardziej przypominały duchy niż postacie materialne.

- Próbują nas wystraszyć? - Próbuję uderzyć jedną z postaci mieczem.

Przeciąłeś ją na pół i znikneła.

- Tak ? - Również atakuje zjawy.

Biorę przykład z reszty i też atakuję najbliższą postać.

- Uważajcie, oni mogą się teleportować! - Stoję plecami do ściany, żeby mnie nagle nic nie ciachnęło od tyłu.

- Słuszna uwaga Tirreno! - krzyknąłem szybko obracając się za siebie, po czym skierowałem swój wzrok na Tirrena i uśmiechnąłem się kusząco.

- Czy jesli to nie są duchy to czy ich ostrza nie przenikaja przez sciany ? - Zadaje pytanie i robie to samo co inni.

- Miejmy nadzieję, że nie... - Staram się znaleźć Wolanda wzrokiem.

Woland został potężnym uderzeniem wybity poza budynek przez Yamamoto, zjawy zaczęły was otaczać. Oczywiście półkolem.

Zamaszystym cięciem staram się "usunąć" zjawy.

Staram się pomóc Tirreno.

Staram się znaleźć słaby punkt zjaw, kątem oka obserwując poczynania pary Tirreno-Kachigen.

Zjawy po uderzeniu znikały, jednakowoż każde ich dotkniece odbierało wam energię.

Tirreno -50 rei
Kachigen -50 rei
Takamori -10 rei

- Muszą mieć jakiś słaby punkt! - powiedziałem cicho do siebie dalej szukając sposobu na pokonanie rywala.

<Reiatsu: 720 - 10 = 710>

Całe pomieszczenie zamarzło, temepratura spadła do ok. -10

-Oddajcie mojego senseia - usłyszeliście dziewczęcy krzyk.

- Rukia?! - wyszeptałem rozglądając się za nią.

Do pomieszczenia weszła Rukia, nad jej głowa latała półprzezroczysta kulka.

Przyglądam się Rukii i czekam na rozwój sytuacji.

Rozgladam się za Coyote, ignorując nowoprzybyłą.

Coyoty nie było, Rukia ze wściekłością i pomocą lodowej kulki, która okazała się jej formą bankai z duchami, jednak szybko straciła energię i kontrolę bankai. Za wami otworzyła się mała Garaganta.

Potykam się i wpadam do niej

Padasz na ścieżkę i widzisz dziewczynę z którą walczyłeś przy wiecznej garagancie, wciągnęła ona Tirreno i zamknęła Garagantę.
-Tirreno dasz radę tworzyć ścieżkę - powiedziała łapiąc powietrze z problemami. Obok niej stała 10-letnia dziewczynka w kimono shinigami i z mieczem zarzuconym na plecy.

- Chyba tak. Co się stało?! - Próbuję się skupić i stworzyć dosyć szeroką i wytrzymałą ścieżkę.

-Męczące jest ściąganie pieczęci. A ty kto? - spytała się Kachigena. Ścieżka była bardzo niestabilna.

- Eh... Mialem nieprzyjemność go poznać już wcześniej. Oddzial Kenpachiego, jeśli dobrze pamiętam. Ale niech lepiej sam się przedstawi.

-Hmmm...11...11...11...11. Czy to przytułek tych dwóch ostatnich Kenpachi? Ehhh...uzurpatorzy. może byc z ciebie dobry worek treningowy - powiedziała Sayori. - a ty pilnuj ścieżki bo nas pozabijasz.

- Mhm. - Nadal próbuję utrzymać w miarę stabilną ścieżkę.

- Kachigen Koshirama z odziału 11 bla bla bla a poza tym spotkalismy sie juz wczesniej... Jak ci było na imię ? Srajori ? Sramori ? - Troluje Sayori.

-Cholera by cię trafiła Tirreno, nawet prostej ścieżki nie możesz utrzymać. Ayami dasz radę? - zwróciła się do dziewczynki, puszczając uwagę Kachigena mimo uszu.
-Spoko

- No kurcze, sam tą ścieżką podróżuję i czasem mi wychodzi!

Oceniam sytuację na polu bitwy.

Bylo dość sporo duchów, nieprzytomna Rukia i dwóch poruczników z pierwszego i czwartego.

Odskakuję do Rukii by sprawdzić co z nią.

Jest przytomna, aczkolwiek ma reiatsu na bardzo niskim poziomie.

Biorę ją na ręce i staram się przenieść w bezpieczne miejsce.

W całym pałacu, jak i mieście trwały walki, ciężko było odnaleźć bezpieczne miejsce nie narażając się na spotkanie przeciwnika.

Mimo to staram się dotrzeć do najbezpieczniejszego miejsca.

<Uwaga dla Kachigena, jesteś w Gargancie a Takamori nie.>

- Sayori, kim jest Woland?

<-Woland? Woland? Woland to chyba diabeł w jakimś dialekcie. Ale nie kojarzę kogoś kto się tak przedstawia. Ściezka zaczęła się przed wami tworzyć.>

<Idziesz, idziesz i widzisz przed sobą dwa demony? - Takamori

Staram się znaleźć drogę żeby minąć ich bez walki.

Niestety był to wąski korytarz na dolnej kondygnacji pałacu.

Oceniam siłę wroga oraz szanse na przebicie się przez nich.

Wrogowie wyglądali na dość silne stwory za pazurami i rogami. Nie wyczułeś od nich reiatsu. Ich dwóch starczyło, żeby zając całą szerokość korytarzu.

- To się zainteresuj, kto się tak przedstawia. Nie chcę być nieuprzejmy, ale to chyba leży w twoim interesie, nie?

Delikatnie odkładam Rukię na bok i celując w  najbliższego stwora wypowiadam zaklęcie: - Hado #4 Byakurai.

<Reiatsu: 710 - 100 = 610>

-Nie, nie leży i tak jesteś nieuprzejmy - powiedziała, kiedy doszliście do końca Garaganty. <piszcie na dziedzińcu Las Noches>

-Potwór oberwał i ukląkł na kolanie. Drugi zaczął na ciebie biec z rogami z przodu.

Odskakuję w celu uniknięcia ciosu jednocześnie wykonując cięcie w kark bestii.

Niestety wielkośc pomieszczenia ci nie pomogła zadajesz cięcia i trafiasz, ale nadziewasz się na rogi i padasz do tyłu
<-60hp.>

Podnoszę się i atakuję demona cięciami od dołu do góry.

<hp 600 - 60 = 540>
<rei 710>

Trafiasz, aczkolwiek demon w porę odskoczył, więc tylko mu naciąłeś kroczę.

Dalej machając napieram na demona.

Demon znika po kilku uderzeniach mieczem, natomiast drugi przybiera cię do ściany.

<-70 hp>

Ruszając się na wszystkie strony staram się uwolnić.

<hp 540 - 70 = 470>
<rei 710>

Udało ci się, aczkolwiek musiałeś kucnać pod nim, co naraziło cię na wąchanie jego smrodu. Demon próbuję uwolnić się ze ścainy.

Chwytam rękojeść obiema rękami i wykonuję mocne pchnięcie w górę próbując przebić stwora.

Udało ci się, potwory znikają.

<80 expa.>

Podbiegam do Rukii i oceniam jej stan zdrowia.

Jest wycieńczona i nieprzytomna, ale oddycha.

Biorę ją na ręce i dalej szukam bezpiecznego dla niej miejsca.

Dochodzisz do zaułku, w ktorym nie było nikogo tylko jakiś kot i parę kartonów. Wiele budynków nadal się paliła, cześć jest już totalna ruina, a cześć ugasła, zwłaszcza tam, gdzie Toshiro walczy.

Delikatnie układam ją pod ścianą i chwilę pozostaję przy niej.

Po kilku chwilach lekko drgnęła i otworzyła oczy.

- Rukia...jak się czujesz? - spytałem unosząc jej lekko głowę.

-Ahhh...co się stało? - wyszeptała, cichym głosem.

- Temperatura spadła i pojawiłaś się podczas walki z półprzeźroczystą kulą nad Twoją głową, to był Twój bankai?

-Chyba tak. Nie wiem, mało pamiętam - powiedziała trzymając się za głowę. W zaułku pojawiła się Anastasia.

- Anastasia?! Co tutaj robisz? - spytałem zdziwiony.

-huh - powiedziała i wzięła Rukię za gardło, podniosła ją jedną ręką

- Co Ty robisz?! - krzyknąłem zdziwiony.

Nie przejęła się tobą.

Łapię ją za rękę, którą trzymała Rukię.

-Puść mnie! - syknęła

- Spytałem co robisz! - powiedziałem dalej trzymając ją za rękę.

-Chyba widzisz, co robię.

- Dlaczego to robisz? Puść ją! 

-Dobrze - powiedziała ją i puściła. Rukia opadła bezwładnie na ziemie.

- Czemu to zrobiłaś? - powiedziałem odskakując do Rukii.

-hmmm...-poczułeś jak miecz przeszywa ci udo. Mecz należal do Rukii.

Zdezorientowany spoglądam na Rukię.

Miała takie mętne spojrzenie.

- Rukia?! - spytałem pusto. - Co jej zrobiłaś?! - wycedziłem w kierunku Anastasi.

-hmmm.....dołączyłem ją do swojej armii. - powiedziała bez żadnych emocji.

- Rukia!...Ocknij się!...Rukia! - krzyczałem.

Rukia wstała i wyciągnęła miecz z twojej nogi sprawiając ci przy tym spory ból.

<80 dmg>

-Walcz z nią, może też jesteś godny dostąpić tego samego zaszczytu co ona - zadrwiła Anastasia

- Rukiaaaa! - krzyczę głośno.

<hp 600 - 80 = 520>

Ruszyła na ciebie z mieczem, wzięła zamach.

Odskakuję na bok.

Dalej próbowała cię atakować, aczkolwiek jej ruchy były bardzo niezgrabne.

- Rukia odsknij się! - krzyczałem odskakując przed jej ciosami

Nic to nie dawało.

Staram się znaleźć moment, w którym będę w stanie ją ogłuszyć.

Udało ci się ,ogłuszyłeś rukię.

<70 expa>

-HaHaHa Czyli jednak jesteś godzien. - zaśmiała się Anastasia.

- Godzien czego? - spytałem zaciekawiony.

-Dołączenia do mojej armii, a jak myślałeś. - uśmiechnęła się.

- Twojej armii? - spytałem zdziwiony. - Możesz opowiedzieć więcej?

-Zaraz się dowiesz. powiedziała i złapała cię ręką za szyję. Poczułeś naglę opuszczające cię siły.

Ruszam się na wszystkie strony starając się uwolnić z uścisku.

Nagle jej ręką zamarzła.

-Tu jesteś - usłyszałeś kapitana Hitsugaye. - Oddawaj Matsumoto.

Resztkami sił staram się rozbić zamarzniętą rękę Anastazji.

Nie musiałeś, Anastasia zmieniła się w chmarę nietoperzy, które wyleciał z zaułku.

Staram się dojść do siebie i ocenić stan Rukii.

Rukia leżała nieprzytomnie na ziemi.

- Kapitanie Hitsugaya... - powiedziałem spoglądając na niego.

-Tak? - spytał się ciebie.

- Co teraz? - spytałem zmęczonym głosem.

-Trzeba ją znaleźć i zniszczyć, ale ciężko będzie walczyć przeciwko dwóm wrogom. - odpowiedział Hitsugaya.

Przed wami pojawiły się kolejne cztery demony.

- Cholera...sami nie damy rady. - powiedziałem sięgając po miecz.

-Z nimi? - Hitsugaya machnął mieczem i stwory zamarzły

Podchodzę do Rukii i staram się ją ocucić.

<Co z moim wakizashi, które pożyczyłem Kachigenowi? Wróci same czy muszę po nie iść?>

Nie udało ci się

<Musisz iść po nie do HM, to bleach, a nie disney channel>

- Kapitanie? Co dalej?

-Sadzę, ze trzeba walczyć, bitwa sama się nie wygra.- powiedział Hitsugaya

-Toshiro! Nareszcie kogoś znalazłam mamy poważny problem - wydyszała Soi Fon, która się za wami pojawiła.

- Co się stało?!

-A ty kto? - zapytała się z podejrzliwością.

- Takamori Saigo z 13 dywizji.

-Hmmm....no dobra nie ważne. Wróg wysłał paru swoich wojowników do podziemi, w celu uwolnienia demona. Musimy coś z tym zrobić. - krzyknęła Soifon.

-No to ruszajmy. - odpowiedział Hitsugaya.

-Niestety pieczęć nie przepuści dusz ze zbyt dużo ilością reiatsu.

- Ja pójdę - powiedziałem patrząc na Soifon.

-A kim ty jesteś? - zapytała

- Takamori Saigo z 13 dywizji. Mówiłem już! - powiedziałem poważnym głosem.

Zaczęła cię oglądać.
- No dobrze z braku innych alternatyw, muszę się zgodzić - odpowiedziała. - Daj mi chwilkę jeszcze kogoś znajdę - powiedziała i zniknęła.

- Kapitanie a co z Rukią?! - spytałem martwiącym się głosem. Spojrzałem na nią po raz kolejny, by sprawdzić jak się czuje.

-Postaram się odnaleźć kapitan Unohanę.

Troskliwym wzorkiem spoglądam na Rukię po czym wstaję i mówię do Kapitana Hytsugaya poważnym głosem: - Czekam na dalsze instrukcje!

-Musimy zaczekać na kapitan Soifon - Zza rogu wyskoczył kolejny demon.

Przyjmuję pozycję siadu skrzyżnego, wyciągam katanę i kładę ją na kolanach, po czym kładę na nią dłonie, zamykam oczy i staram się zregenerować siły przed dalszą misją.

Demon został zniszczony, a wokół zapanowała cisza.

Pozostaję w pozycji lotosu.

Dobra jestem. Pojawiła się przed wami soifon z trzema innymi shinigami.