Główny plac znajdujący się koło siedziby 1 oddziału
Znajdowało się tu wielu shinigami oczekujących na ceremonie mianowania nowego porucznika 8 oddziału. Był to kolega Kachigena z jednej klasy w akademi, który ukończył ją w jeden rok

- To przecież ten no jak mu tam eeee..... - Zastanawiał się jak miał na imię

Hikari Yakushi

- O już wiem Hikari Yakishi ukończył akademie w 1 rok ! A po co tu jesteśmy ? - Zapytał znudzony.

-Rozkaz kapitana Kenpachiego, czyli pewnie jakiś rozkaz kapitana głównodowodzącego - powiedział znudzony Ikkaku

- No to ruszamy nie ma czasu do stracenia. - Uśmiechnął się szeroko i ruszył zadowolony.

-No przecież tu jesteśmy, gdzie chcesz ruszać. Mamy siedizeć i patrzeć - powiedzial to i ziewnął.

- Hmm... ! No trudno. - usiadł i patrzył

Ceremonia trwała według standardowego obyczaju. Kiedy ceremonia dobiegała ku końcowi. Usłyszeliście trzy potężne huki. Północna brama zaczeła płonąc, baraki 2 oddziału runeły

- Co jest !? - Wstał i położył rękę na zanpakuto.

-Intruzi w seireitei! Intruzi w seireitei!
-Oddział 1,3,5,7,9,10 i 12 do północnej bramy. Reszta zabezpiecza tyły - drygował kapitan Yamamoto, ogień co raz bardziej się rozprzestrzeniał. Dało się słyszeć kolejne huki.

-Ruszamy Ikkaku ? - zapytał

-Jasne - poiwedział Ikkaku i ruszył przed siebie

Ruszyłem za nim.

Nagle przed wami pojawiła się postać w długiej białej todze związanej pomarańczowym pasem, miała wygoloną głowę a na niej tatuaż

Wyciągnął zanpakuto.

Ikkaku i 20 oficer robią to samo. przeciwnik doskakuję bliżej was.

- Coś ty za jeden !? - Krzyknął a raczej zapytał.

-Po co wiedzieć to trupowi - uśmiechnął się perfidnie i doskoczył jeszcze bliżej was

Zaatakował od góry w lęwą część brzucha.

Przeciwnik podniósł dwie ręce w twoim kierunku, zostałeś uderzony falą powietrza i spadłeś na ziemię. Ikkaku skoczył w jego kierunku przy okazji uwalniając swoje zanpakuto. przeciwnik obrócił się zgrabnie o 90 stopni, uderzył ręką w powietrze i natychmiast Ikkaku upadł.
-Ha! Ha! Slabeusze - zadrwił z was
30 obrażeń (licz ze startowego, ale zapisuj)

- Nie poradzimy sobie ! - Rzekł.

180-30=150

-Już tchórzysz? W 11 oddziale nie ma porażki, jest tylko śmierć - krzkynął Ikkaku i ruszył w stronę przeciwnika

- Masz rację ! - Spróbował zaatakować od lewej strony.

Przeciwnik szybko powalił ikkaku, ale nagle otoczyła go piłka 20 porucznika

- Dobrze Yashiru ! - Wykorzystałem sytuację i próbowałem zaatakować najpierw nogi potem głowę.

Dopiero teraz zauważyłeś, że linka odstaje 2 mm od niego, nagle cała pękła. Zdmuchnął cię potężny podmuch
-Zaważyliście, że nie macie szans. A teraz gińcie - powiedział i wyciągnął ręke
-Kwitnij, fuji kujako

- Co ! Yomichika !? Co tu się dzieje !? - Krzyczał.

Widzisz, że Yumichika zablokował jego atak
-Yumichika! - krzyknął ikkaku
-Cholera - odskoczył przeciwnik miał rany na dłoniach

- Jakim cudem ty żyjesz !? - zapytał.

-Rada 46 mnie wskrzesiła. Chociaż cały czas czuje efekty- powiedział yumichika i uśmiechnął się - Jeżeli powiecie choć slowo o tym co teraz zobaczycie kapitanowi Zarakiemu to ja i ikkaku was zabijemy - powiedział yumichika

- Dobrze.Jeśli tylko go pokonasz to nie ma problemu. - Powiedział i uśmiechnął się szeroko

-tak jest. Panie 5 oficerze - powiedział 20 oficer.
-Co wy tam knujecie - powiedział przeciwnik. Yumichika ruszył na niego.

- Zaciekawiony patrzył co zrobi yomichika.

Yumichika unika jednej kuli wiatru. Kiedy był 3 metry od niego powiedział: Kwitnij, Ruriro Kujako

- Ee..... - Powiedział sam do siebie

Nagle z zanpakuto yumichiki wyrosły pnącza.
-C-co się dzieję - spytał się
-Pożycz sobie, ruriro kujaku - nagle zaczeły wyrastać kwiaty. Po chwili przeciwnik padł, a yumichika wypił płyn z jednego z kwiatów. Po czym pnącz znikły

- Co do... ? - Zapytał zdziwiony. - Przecież to technika oparta na kidou !

-Macie nie owić o tym kapitanowi - powiedział Yumichika
-Przeklęci shinigami - warknął leżący przeciwnik

- Oczywiście nie ma sprawy. - Wstał i podszedł do przeciwnika.

-I tak was zabijemy - rzekł przeciwnik
-Zamilcz, niszczysz piękno tej chwili - odrzekł mu yumichika

- Jacy my ? Jesteś sam ! - Zapytał.

-Ha Ha Ha tak ci się tylko wydaję - zaśmiał się przez ból, wypluwając trochę krwi

- Gadaj o co ci chodzi ! Szybko ! - Zapytał porywczo.

-He He rozejrzyj się dookoła - zaśmiał się

Rozejrzał się.

Wiele budynków runeło, brama była jednym wielkim kręgiem oknia. Wokół było widac ogień, błyskajace pioruny.

- Cholera ! Musimy im pomóc ! - Powiedział.

-Wiem - powiedział Ikkaku.
- Nic nie zrobicie - warknął przeciwnik.
- Zamknij się - powiedział Yumichika podszedł do niego z wyciągniętym mieczem. Nagle został uderzony i poleciał jakieś 20 metrów uderzając w pobliską wieżę. przed wami stał potężny mężczyzna z wygoloną głową, miał biała togę a na niej niebieski pas.

- Co do ..... !? - Zapytał

Koleś zniknął i pojawił się obok 20 oficera. Potężnym uderzeniem odrzucił go 20 metrow w górę.

Zaczął odskakiwać w wszystkie strony.

Ikkaku uwolnil swój shikai i zaczął walczyć z przeciwnikiem, ale niestety także został pokonany.
-Zostałeś tylko ty - zaśmiał się i ruszył w twoim kierunku

Próbował zrobić wślizg po ziemi i trafić go w nogę a potem w plecy.

Koleś skoczył i stanął na tobie nogą, poczułes jak żebra ci się wgniotły wyplułeś trochę krwi.

60 obrażeń

- Coś ty za jeden !? - Nie czekając ruszyłem w jego stronę z lewej próbując zaatakować jego ręce.

150-60=90

<-3 do atrybutów>

Zauważył twój ruch i przygniótł cię do ziemi z bólu straciłeś władzę w rękach.
-Yuukio Suzurushi Zen dwudziesty pierwszy. Widzę, że chcesz znać imię twojego mordercy- nagle poczułeś znajome reiatsu

- Ktoś ty ..... - Zapytał skonany

Nagle nie wiadomo skąd ciężar z ciebie zniknął. Usłyszałeś, że coś z dużej siły gruchneło w budynek

-CO się stało ..... - Obrócił się i rozejrzał.

Widzisz przed sobą plecy kapitana Kenpachiego z naroślą, natomiast Yuukio jest wbity w pobliską wieże

- Ka- Kapitanie ! - Krzyknął z radosci.

-He He - widzisz, że yuukio zmierza w waszym kierunku - To nie koniec - wytarł krew z ust
-Ja mam nadzieje - odrzucił kenpachi

Przyglądał sie i podziwiał kapitana Kenpachiego

Yuukio zdjął jakiś naszyjnik i intuicyjnie wyczuwasz, że jego reiatsu bardzo wzrosło. Skoczył, kenpachi ledwo zablokował jego cios.Polecieli jakieś 20 metrów do tyłu. Yachiru intuicyjnie zeskoczyła z jego pleców i spadła na ciebie, ledwo co poczułeś

- Ohio poruczniku Yachiru! - Powiedział

-Ohio!!! Eeeee....kto ty? - powiedziała entuzjastycznie

- Kachigen !!! - Uśmiechnął sie i zaczął patrzeć na kapitana.

-Tak...eeee....no...oczywiście - powiedziała Yachiru skołowana
Najwidocznie Yuukio złamał nos kenpachiemu, bo zaczął krwawić.
-Zdejmij tą kretyńską opaskę - krzyknął yuukio i zerwał opaskę z oka zarakiego. Reiatsu odrzuciło cię parę metrów w tył

- O cholera ale mnie wszystko boli ! - Powiedział i połorzył sie

Yachiru na ciebie wskoczyła i zaczeła cię deptać
-Wstawaj! Wstawaj! Wojna trwa - krzyczała

- Dobra już już ! - Wstał i oglądał walke. - Dawaj kapitanie !!

Kenpachi widocznie zaczął wygrywać walkę. Nagle yuukio złamał ząb zawieszony na jego naszyjniku.Jego reiatsu wzrosło tak, ze jego tego rozerwała się na poziomie tłowia. Jego szybkość bardzo wzrosła, ale po mimo usilnych ataków Kenpachi wszystko blokował.
Nagle zmylił kapitana wślizgnął się pod niego i urwał mu jaja, po czym szybko odskoczył.
-U aaaaaa - powiedziała Yachiru

- Ałć.... to musiało boleć :) - Usmiechnął sie bardzo szeroko.

-Trochę żal mi tego łysola - pwoiedziała yachiru. Kenpachi odsunął miecz od siebie i warknął: Zarżnij, Babilon - nagle zaczeło was otaczać przerażające reiatsu. Kenpachi wyskoczył z niesamowitą prędkościa i zaczął ciąć Yuukio po czym odskoczł. Yuukio był teraz w milionu kawałkach, a z ust kenpachiego pociekła krew. Reiatsu zniknęło

- Eeee....  Szybko kapitanie się z nim uporałeś  ! -Zawołał i wstał.

-Spokojna głowa. Nie wierzyleś we mnie? - spytał się kenpachi, a właściwie jęknął. Po czym splunal na ziemię krwią

- Oczywiście że wierzyłem ale nie że kapitan jest taki szybki w pokonywaniu wrogów ! - Odpowiedział

Nagle za kenpachim pojawiła sie jakaś postać, ktora szybkim i mocnym uderzeniem w kręgosłup wyrzuciła kenpachiego kilkanaście metrów do przodu. Koleś wygladał jak starsza wersja poprzedniego tylko, że miał brązowy pas.

Próbuję wstać i pomóc kapitanowi Zakakiemu

Wstałeś. Koleś szybko doskoczył do Zarakiego i potężnym uderzeniem wbił go w ziemię.

Rozpędziłem się i próbuje zrobić fikołka w powietrzu i zaatakować jego ręce a potem nogi.

Mężczyzna się obrócił i uśmiechnął się. Dał ci pstryczka w czoło z dużą siła uderzyłeś w ziemię. Widzisz biegnącą Yachiru.

80 obrażeń

- Poruczniku Yachiru .... - Powiedział z trudem.

90-80=10

-Miaucz - Kurosijushi - powiedziała Yachiru i skoczyła w dół budynku, gdzie był kenpachi i jego przeciwnik

Ciężko oddycham i próbuję podglądnąć walkę.

Doczołgujesz się. Widzisz, że zanpakuto Yachiru zmieniło się w coś na kształt długiego pazura i stoi w nieweilkiej odleglosci od swojego przeciwnika.

Podziwiam walkę.

Koleś szybko skoczył do yachiru, ale ta zwinnym ruchem zaszła mu za plecy, po czym zadała mu ranę. Obrociła miecz i zaczął się z niego ulatniać gęsty niebieski dym, a sama doskoczyla kilkoma susami w twoim kierunku

Ekscytuję się walką kapitana i porucznika Yachiru.

-Staraj się nie wdychać dymu, bo mój shi-kai jest oparty na gazowych atakach-powiedziała Yachiru

- Dobrze spróbuje. - Odpowiedział.

Nagle z dymu wyleciał shuriken na łancuchu. Yachiru wysuneła sie do przodu i z pomocą zanpakuto zlapała go.
-Nie dasz się pokonać tak latwo - spytała wyskakującego przeciwnika

- Uważaj poruczniku ! - Odpowiedziałem i próbuję wstać.

Przeciwnik wyciągnąl z ust miecz, yachiru natychmiast odrzuciła łancuch i sparowała jego atak. Sa teraz parę metrów od Kachigena

Próbuje dojść do Ikkaku i Yumichiki.

Spokojnie i bez problemu dochodzisz do nich, nadal są nieprzytomni.

Próbuję zobaczyć czy ich rany są ciężkie czy też tragiczne.

Cięzko ci ocenić, bo nie masz specjalizacji lekarskiej, ale widizsz, że są duuuuuuuuuuuuuuże.

- Cholera ! Mistrz padł a ja w kiepskim stanie ! - Zamartwiam się

Widzisz gdzieś daleko członka 4 oddziału

Podbiegam do niego i mówie. - Ulecz członków mojego oddziału !

-A może jakieś magiczne slowo, wieśniaku - powiedział wywyższając się.

-Nie ma czasu i nie pozwalaj sobie ! - Powiedział.

-To nie mam masę innych ludzi do leczenia - obrzucil cię pogardliwym spojrzeniem i poszedł

- No proszę cię ! Błagam ulecz członków mojego oddziału i mnie ! - Prosił.

-No dobrze skoro nalegasz - jęknął od natłoku pracy.

Czeka.

Zabiera się za leczenie Ikkaku, tym czasem walka Yachiru zbliża się do was.

- Aaaaaa !! Próbuję przenieść Ikkaku i Yumichike z dala od pola walki.

Nagle poczułeś dwa ogromne źródla reiatsu. Jedno to bez wątpienia shi-kai kapitana Yamamoto, ale drugie wieksze nie wiesz do kogo należy

- To.... ! Kapitan Głównodowodzący ! - Powiedział i dalej próbował przenieś Ikkaku i Yumichike.

Członke 4 oddziału popatrzył sie chwilę w kierunku wieży, a potem zaczął ci pomagać przy przenoszeniu.

-Wygląda na to, że Ikkaku - powiedział i zabrał sie za jej leczenie, kiedy byliście w znacznej odległości od vice-kapitan

- Potem ulecz mnie muszę im pomuc ! - powiedział i usiadł.

-A co ty możesz zrobić? - spytał klęcząc przy Ikkaku

- Coś na pewno moge zdziałać ! Czy mogę ci jakoś pomuc w leczeniu ? - Powiedział i także klęknął przy Ikkaku

Przygląda się tobie przez chwile, dokładnie cie ogladając. - Nie, w niczym nie pomożesz - odrzucl i zabrał sie za leczenie.

Położyłem się na ziemi i próbuję podglądnąć walkę porucznika Yachiru.

Widzisz, że Yachiru przyjeła wyglad podobny do różowego kota i nie ma swojego zanpakuto. Wokół niej ladsają jakieś sporej wielkości robale.

Nigdy nie widziałem jak walczy porucznik Yachiru więc analizuje ruchy Yachiru i jej przeciwnika.

Wygląda na to, że Yachiru steruje tymi owadami. Natomiast przeciwnik stara się ich unikać.

- Dawaj poruczniku Yachiru ! Wierzę w ciebie ! - Drę się na całe gardło i dalej analizuje.

Przeciwnik próbuję teraz ją trafić, ale ona korzystając z niesamowitej szybkości shuppo spokojnie unika ciosów.

- I jak tam z Ikkaku ? - Pytam.

-Już kończę go leczyć. Potem będe musiał go zabrac do szpitala - odpowiedział klęcząc nad nim, pot ściekał mu z czoła

- Dzięki - Rzekłem i próbuje dopingować porucznik Yachiru.

Dostałeś kopa w twarz od Yachiru - odsuń się i nie przeszkadzaj mi - krzykneła, była cała poraniona.

Z wielkim trudem wstałem i przyglądałem się leczeniu Ikkaku.

Lekarz po chwili wstał od Ikkaku i podszedł do Yumichiki. 3 oficer ciężko oddychał.

- Może powinieneś trochę odpocząc ? Jak ci się cos stanie to co ja zrobię :) ? - Powiedział i uśmiechnął się bardzo szeroko.

-grrrrrrrrr....nie szczerz tych zębów bo oślepne - odpowiedział

- Ok .... - Próbuję wypatrzeć kogoś z okoła.

Nagle reiatsu wokół sie wzmogło, widocznie kapitan Yamamoto aktywowal shi-kai.

- Łał ! Ale reiatsu ! - Podchodzę do Ikkaku i pytam - I jak żyjesz ?

Nagle wyczuwas kolejne ilości potężnego reiatsu nie znanego źródła. Czujesz, że naciska ono na ciebie i wywiera co raz wiekszy wpływ na twoje ciało. czujesz się bardzo ociężały i senny.

- Co ....... - Nie mogę się utrzymać na nogach.

Po chwili pogrążasz się w głębokim śnie.

- Co .... co się stało gdzie jest porucznik Yachiru ?! - Rozglądam się i szukam medyka i porucznik Yachiru.

Widzisz przed sobą potężnie zbudowanego meżczyzne, w kimonie shinigami i złotym haori. Mial wyciągnięty miecz.

- Kim jesteś ? Chyba nie jesteś wrogiem prawda ? - Powiedziałem martwiąc się czy dożyje jutra ..

-Hakiro Musarame członek oddziału 0. Miło, że się obudziłeś. To ja mogę już lecieć - powiedział to, pomachał ci i ruszył biegiem do przodu.

- Ej !! Czekaj ! Co tu sie dzieje  !? - Zapytałem i próbowałem wstać po raz kolejny.

Czujesz, jak zderzają się ze sobą olbrzymie ilości reiatsu. Widzisz, że większość budynków seireitei popadło w ruinę, gdzie nie gdzie pali sie ogień. Obok ciebie leży zakrwawiona Yachiru.

- Poruczniku Yachiru !!! Co się stało !? Przegrałaś ?!-Zadaje sobie w myśli pytanie jak to możliwe i jak silny może być przeciwnik i próbuje zobaczyć czy rany porucznik Yachiru są bardzo głębokie.

Yachiru jest nieprzytomna i widzisz, że jej rany są bardzo głębokie. Ma wiele pocięć
-Yare. Yare - usłyszałeś głos Ikkaku.

-Ikkaku !? Wyzdrowiałeś ? - Zapytałem wstając.

-Można tak powiedzieć, co nie Yumichika? - zapytał wychodzącą zza budynku postać.

Próbuję wytłumaczyć Ikkaku co się stało.

-Rozumiem, ale sytuacja nie jest za dobra. Kapitan Yamammoto zostal pokonany. W tej chwili nie wiadomo co sie dzieje z większością pozostałych kapitanów.

- Co !? Jak to możliwe ? Że kapitan dowodzący przegrał !?- Wykrzyczałem z sibie z wielkim zdziwieniem.

-Też nie wiem dowiedziałem się tylko tego od kapitana Tousena. Heh powinniśmy się gdzieś schować nie jest tu zbyt bezpiecznie - powiedział yumichika

- Dobra którego oddziału baraki są najbliżej ? Czesto się nie moge sie odnaleźc w Serietei. - Powiedziałem z Uśmiechem :).

- Zależy, czy masz na myśli chowanie się w gruzach, normalnym miejscu, czy pseudo-twierdzy - odpowiada Yumichika nie dbając o swój "kobiecy" urok.

- Byle by tam sie wyleczyc i odpocząc :) - Powiedziałem z szerokim uśmiechem podobnym do codziennego uśmiechu kapitana Ichimaru.

Yumichika kalkuluje
- Myślę że najlepiej będzie nadwyrężyć nieco drogi i dostać się do kido-korpus. Powinni mieć dobry przepływ informacji przez czarne motyle, więc szybko zorientujemy się co się dzieje
- Ja zabieram porucznika do medycznego - dołącza Ikkaku - idziecie ze mną czy będziecie się bratać z jakimiś czarodziejami?

- Ja ide za Ikkaku - Odparłem i ruszyłem lekko w jego kierunku

- Rozdzielimy się i wyślę wam motyla z informacjami.
- Ruszajmy - odpowiada Ikkaku i rusza w przód. Widzisz jak przeskakuje przez śmieciowy dół w chodniku i biegnie przyciskając porucznika do ciała.

Ruszam za Ikkaku i przeskakuje przez śmieciowy dół.

- Będzie szybciej jeśli wdrapiemy się na ścianę i pobiegniemy po murze. Tylko nie wiem jak włożymy na niego poruczniczkę - mówi slalomując przez dwa zakręty w tempie takim, że prawie go straciłeś z oczu.

- Mam pewien pomysł - Powiedziałem uśmiechając się szeroko i staram się doruwnać tępem Ikkaku.

Biegnie dość wkurzającym slalomem, a ty nie znasz tych wszystkich ścieżek tak dobrze jak on.
- No? - Mówi zatrzymując się nagle przed ślepym zaułkiem

- Może gdybyśmy tak razem przerzucili porucznik na te mury ? - Powiedziałem ruwnierz zwalniając.

- heh... no genialne, ale *przeklina* jak?

- Ja złapie za nogi a ty za ręce i na 3 4 skoczymy i położymy ją na murach. - Powiedziałem zbliżając się do Ikkaku i porucznik Yachiru.

- ale jak ją przewrócimy do góry nogami to wyleci jej coś ze środka - ostrzegł Ikkaku tonem znawcy medycyny

- A kto powiedział że do góry nogami ? Normalnie złapiesz ją za ręce a ja za nogi i podskoczymy kładąc ją na murach. - Powiedziałem spokojnie i z opanowaniem.

- Ale jeśli się przechyli to może wylecieć - pokazuje na ranę na nodze - patrz tu jest jelito i ono może wylecieć

- No to co możemy zrobić !? - Zapytałem się Ikkaku.

- Hmmm... - aktywował miecz

- Co chcesz zrobic ? - Powiedziałem trochę zaniepokojony.

- Rośnij, Hōzukimaru! - krzyczy i zaczyna uderzać w ślepy zaułek - Rozwalam żeby zrobić schody

- Dobra, Szarżuj Tenkishi ! - Powiedziałem uwalniając shikai

Aktywujesz shi-kai, ale z powodu słabszych zdolności kontrolowania zanpakuto rozwalasz to co przed chwilą zrobil Ikkaku. Widzisz, że sie wkurzył
-Ty matole co ty robisz? - krzyknął

- To co ty ? - Mówie ze zdziwieniem.

-Rozwaliłes to co ja zbudowałem. Teraz nic nie ro, ok? - zapytal i zacząl machac zanpakuto próbując zrobić kolejne schody.

- Ok - Powiedziałem i zaczałem machać shikai koo głowy.

Po chwili schody były gotowe, usłyszałeś wielki huk gdzieś nie daleko. Nagle obok was spadło ciało kapitana Yamamoto.
-O cholera - zakłąl Ikkaku

- Co jest *klnę* kapitan guwnodowodzacy !? - Krzyczę sprawdzając amatorsko jakie są głębokie i poważne rany.

Ikkaku szybko rozwalił ścianę jednego budynku i wciągnąl cie do niego. Nagle z budynku zeskoczyła olbrzymia małpa.
-Hmmm....on jeszcze dycha - usłyszałeś łagodny glos dochodzący z dachu budynku.

- CO !? Małpa xD  - Powiedziałem śmiejąc się .

Ikkaku szybkim ruchem ręki zatkał ci usta
-Ciiiisza - szepnąl ci do ucha. Małpa podeszła do kapitana Yamamoto.

- Co robimy ? - Zapytałem szeptem.

-Skup się nie wyczuwas tego reiatsu - zapytał Madarame.

- Czuję chyba ... - Powiedziałem przyglądając się małpie.:)

Nagle poczułes potężne zderzenie reiatsu na gorzę, częśc sufitu spadła obok was.

- Cholera było blisko... - Powiedziałem szeptem to Ikkaku.

Nagle z budynku zleciał cerber, a malpa znikneła
-Cholera co za potworne reiatsu - powiedział Ikkaku

- Źle się czuję... To przez to reiatsu ! - Powiedziałem szeptem.

Ikkaku zaczal dygotać, szarpnął cie i wybiegliście przez drugą dziurę w ścianie.

- Co... - Niedokończyłem i ruszyłem za Ikkaku

Ikakku biegł przed siebie w obłędzie, ciągnął ciebie za sobą. Biegliście w kierunku najbliższej bramy

- Co się dzieje !? - Powiedziałem dając się ciągnąć.

-Uciekamy Uciekamy stąd!!! - krzyknal Ikkaku i jeszcze szybciej biegł jego ręka cała dygotała.

- Co się stało !!!??? -Zacząłem go wypytywać także przyspieszając.

-Nie mamy żadnych szans...zginiemy - krzyczał, rozpaczając. Cały już dygotal w nerwach i z przerażenia.

- Już się poddajesz !? 11 Oddział nigdy się nie poddaje ! - Zacząłem mu prawić kazania.

-Ucikeajmy...uciekajmy...jak najszybciej - cały dygotał - Ratunku!!! - krzkynal na cały glos. Usłyszaleś cichy smiech dobiegający zza twoich plecow.

- Jest za nami !!!!! - Powiedziałem zwalniając i puszczając rękę Ikkaku - Zatrzymam go ! - Wykrzyczałem i użyłem mojego shikai w formie włóczni żeby walnąć go w nogi a nogami w jego twarz.

Aktywowales shikai, ale zaatakowałeś jedynie powietrzę.
-Tutaj jestem - usłyszałeś głos za twoimi plecami.

Zaatakowałem włócznią do przodu i do tył, nogami w prawo i lewo(zrobiłem szpagat) a rękami w górę. :)

Widzisz dziewczynę w dlugich pomarańczowych wlosach i niebieskich oczach. Ledwo uniknęlą twojej włóczni odskakując do tyłu. Ikkaku kuli się w kącie.

Popatrzyłem na Ikkaku z żalem i powiedziałem - Jak śmiesz nazywać się członkiem 11 oddziału !? Nie wierze że to ty ..... - Powiedziałem robiąc wślizg zatrzymując się przed nogami dziewczynki i wale ją z włóczni.

Powierzchownie ją trafiłeś, bo ona zlapała się za twoje włosy i przeskoczyla nad twoja głową, wyrywajac ich kilka ruszyła biegiem w drugą stronę.

Rzucam w nią włócznią jednocześnie biegnąc w jej stronę.

Nagle widzisz, że w kerunku toru lotu włóczni wyrzuciła małą laleczkę, która wygladala jak Ikkaku.

- Cholera ! - Powiedziałem łapiąc włócznie w czasie biegu nie zatrzymując się. Podbiegam do niej i przykładam włócznie do jej gardła.

O dziwo udało ci się, ona zaczeła dygotać.
-P-P-Proszę nie rob mi krzywdy - powiedziała cichym głosem.

- I tego się bałeś ?! Ikkaku !!!?? - Wykrzyczałem do Ikkaku. - A czemusz to miałbym cię nie zabijać ? - Odwróciłem sie do dziewczyny nie spuszczając gardy.

-Ja- Ja się boje śmeirci - zaczeła płakać i powoli się wycofywać do tyłu. - P-P-proszę. Ikkaku dlaej kulił się w kącie

- Ani kroku dalej ! - Powiedziałem przykładając jej włócznie do gardła. Chwyciłem ją za ciuchy i ruszyłem w stronę Ikkaku. - Tego się bałeś !? Bez urazy ... - Powiedziałem chwytając Ikkaku.

Nagle jej ciało rozpadło się na kilka tysięcy motyli, trzymałeś sam płaszcz. Po chwili te motyle zaczeły siadać na Ikkaku.

- Co się stało ?! - Starałem się otrzepać Ikkaku z motyli.

Motyle odlatywały na niewielki dystans a potem znowu siadały na nim, im więcej na nim siadało tym bardziej on drętwiał.

- Przestań ! Mnie zabij nie jego ! - Wykrzyczałem ze zdecydowanym głosem.

Motyle odlatuja na dystans kilku metrów i zlatują się w jedno miejsce, powstaje z nich dziewczyna, twój przeciwnik. Trzyma się za uszy
-Możesz tak nie krzyczeć, proszę - powiedziała, nagle gdzieś z dachu zeskoczył kapitan Zaraki

- Kapitanie Kenpachi ... - Rzekłem szczęśliwy.

-On i tak nie wygra - odezwał się głos na górze, była to osoba związana i trzymana przez Yoruichi, był to przeciwnik, z którym ona niedawno walczyła
-Oj....zamilcz - uderzyła go.

- Yoruichi-san ! - Odezwałem się szczęśliwy.
- Przepraszam kapitanie że zawiodłem ... - Powiedziałem smutnym głosem.

Kenpachi wyciągnał miecz. - Odsuń się - powiedział i wydał zduszony jęk w jego plecy była wbita włócznia Ikkaku, przez samego właściciela.

- Rozumiem ... Kapitanie te motyle kontrolują jego i jego ruchy ! - Wytłumaczyłem starając sie pomóc.

Zanim się zorientowałeś kapitan w przypływie złości uciąl mu głowę

-Ikkaku - krzyknęła Yachiru
-Upsss....Czyżby to był ktoś od was - powiedziała rywalka
-Zabije cię - warknał Kenpachi

- Kapitanie ! Ikkaku ! - Powiedziałem głośno.

<50 expa...>

Reiatsu kapitana Kenpachiego przybrało teraz przerażającą formę, nigdy go takiego nie widziałeś.

-Wkurzył się, już po nim - powiedziała związana postać. - Do boju pani Ichirashi

Przysiadłem na ziemi oglądając wspaniałą walkę.

Kenpachi rzucił się z wściekłością na nią i zaczął jej zadawać niezliczone pchnięcia mieczem, ale ona rozpadła się znowu na motyle, które z szybkością odleciały do tyłu.
-Co jest?! - warknąl Kenpachi i rzucił się w kierunku motylów.

- Yourichi-san ! Znasz jakieś kido które mogłoby uwięzić tą dziewczynę lub uwięzić te motyle ? - Wyszeptałem tak aby przeciwnik nie usłyszał do Yourichi.

<Łoż cholera, a skąd tu Yoruichi....?>

<" odezwał się głos na górze, była to osoba związana i trzymana przez Yoruichi, był to przeciwnik, z którym ona niedawno walczyła" No przecież sam ją tu dałeś ... >

Pazuhira napisał:

<" odezwał się głos na górze, była to osoba związana i trzymana przez Yoruichi, był to przeciwnik, z którym ona niedawno walczyła" No przecież sam ją tu dałeś ... >

<psss....chodziło mi o Yachiru....>

Yachiru zaczeła coś mamrotać i nagle z jej rąk wystrzelił złoty łańcuch, który obwiązał większośc motyli. Jeden z motyli uderzył w dzwonek na włosach Kenpachiego i nagle wszystkie oprócz tego jednego zaczeły płonąć białym ogniem.

Zafascynowany patrzyłem na efekty.

Nagle motyl, który został zmienił się w rywalkę, Kenpachi warknal z bólu i wypluł trochę krwi, a ona w ręku trzymała lakę, która wyglądała jak on, a w drugiej igłę.

(Vodu ? Ej no ... Ale przecież trzeba mieć coś z kenpachiego żeby móc go bić z igły ...)
Staram się wycelować z Fu~yūrī no kuroi hitomi prosto w lalkę.

(hmmm.....no tak "zadzwonił dzwonek na włosach kenpachiego" = wyrwała mu włos)

Ona widocznie zauważyła cię i wskoczyła do dziury za najbliższa ściane w budynku. Kenpachi się podniósł, ale odrazu upadł trzymając się za nogę.

(Przeczytaj sobie zdolność :3 " Fu~yūrī no kuroi hitomi zawsze trafia " zadając minimalne obrażenia.)

(dobrze, że trafia, ale ty się skupiasz, a ona się chowa. Wiesz postać, ktora prawie wogole z tobą nie walczyła, raczej nie zna dokładnych twoich zdolności, chyba że ma sharingama, czy cuś...)

(Dobra sorki ale ostatnio wszystko mnie wkurza i się czepiam o takie pierdoły. :( )
Wystrzeliwuje lance w kierunku ukrycia przeciwniczki.

Uderzasz w ściane i ją burzysz, zauważyleś coś ciekawego, kiedy włócznia trafiła w ścianę Kenpachi padł na ziemię. Miecz, którego nigdy nie upuszczał wypadł mu z ręki. Zza gruzu ściany wyszła dziewczyna, miała przebitą ręke.

( Chyba nie tak to miało wyjść ... Ale jest wolne miejsce na kapitana ! :D )
Zmieniam lance na włócznie i atakuję dziewczynę zachowując dystans.

ona robi dwa odskoki do tyłu.
-Ken - chan - krzykneła przez łzy Yachiru i wskoczyła między was.
-Odsuń się - pwoeidziała - Ban-kai

( Ban-kai !? Ok :D )

Odsunąłem się posłusznie i znowu zacząłem oglądać walkę.

-Shinigami wzywam was do poddania się i wydania mi rady 46. Aktualnie żyje już tylko dwóch kapitanow i dwóch członków dywizji 0. To jest wasz koniec - usłyszałeś donośny głos.
Nagle cały ogień, który palił się w Seireitei zniknął, poczułeś jak olbrzymie reiatsu przekroczyło południową bramę. Zewsząd nastała cisza.

Staram się zobaczyć co to.

Widzisz człowieka w białym płaszczu, który idzie ze spokojem przed siebie, w kierunku centrali pierwszego oddziału. Z dachu tego budynku zeskoczył facet, który wcześniej załatwił kapitana Yamamoto. Człowiek w białym płaszczu, wyciągnął ręke spod płaszcza, potężna fala reiatsu cię powaliła, zawaliły się wszystkie budynki, łącznie z murami.

( Aizen !? )

Nie ruszam się i oglądam co zamierza zrobić.

Koleś wyskakuje do faceta w białym płaszczu, byli jakieś 5 metrów od siebie.
-Kim jesteś? - zapytał
-Yoshoki Nexus, dowódca dywizji zero i emisariusz króla dusz - powiedział, pewnym glosem.

Uradowany przyglądam się wydarzeniiom.

Wróg zamienił swoje ręce w miecze i ruszył w kierunku Nexusa, który wyciągnal dloń w kierunku swojego rywala, miecze znikneły a sam osunął się na ziemię.
-Żadna istota posiadająca reiatsu nie jest w stanie mnie zabić - powiedział.

- Jesteś najsilniejszym shinigami ? - Pytam powoli wstając.

-Nie zabijaj go - powiedział idąc powoli Yamamoto był cały poraniony. Facet olał twoje pytanie
-Hmm...skoro tak uważasz sensei.

- Kapitanie głównodowodzący ty żyjesz ! - Uradowany mówię.

-Jakoś - powiedział trzymając się za bok.
-J-Jak to darujesz mi życie? - powiedział po cichu leżący przeciwnik.
-Sądzę, że mamy sobie wiele do powiedzenia - powiedział Yamamoto

- Czy to prawda że żyje już tylko 2 kapitanów ? - Zapytałem starając się utrzymać równowagę.

-Tak, będą niestety pewne problemy. - powiedział Yamamoto. Nexus wyciągnal z płaszczem niebieską, iskrzącą się kulę energi.
-Wiesz co z tym zrobić. Ja znikam - powiedział i ruszył w kierunku bramy.

- Kapitanie ... Co teraz ze mną będzie ? Co będzie z Soul Society ? - Zapytałem zmartwiony powoli podchodząc do kapitana.

-Będziemy musieli odbudować seireitei, kapitanów można wskrzesić, ale niestety zajmie to wiele czasu - powiedział Yamamoto.
- Rozgośc się bez reiatsu i tak nie jesteś w stanie nic zrobić - powiedział do leżącego nieprzyjaciela

<150 expa.>

Staram się znaleźć coś na czym mógłbym się położyć i przespać troszkę.

Wszędzie jest mnóstwo gruzu, rannych i trupów. Ciężko znaleźc coś wygodnego, jak okiem spojrzeć.

Padam na ziemie gdzie nie ma gruzów i próbuję zasnąć.

Udaje ci się, byłeś całkowicie wyczerpany. Budzisz się leżąc na łóżku, twardym, ale na łóżku. Słońce przygrzewało ci w twarz.

- Gdzie ja jestem ? - Pytam zmęczony.

-W seireitei, w szpitalu polowym - uslyszałeś glos Kapitan Unohany

(Przecież miało żyć tylko 2 kapitanów dywizji 0)

- Kapitan Unohana ! Ty żyjesz ! - Ucieszony wstałem.

(Nie mówiłem, że mają to być kapitanowie dywizji 0)

-Żyję - powiedziała, bolały cię kości i mięśnie po cięzkich walkach.

(Ach ! Sorki nie zauważyłem :) )

- Unuhana-san ilu shinigami przeżyło ? - Pytam uginając się z bólu.

-Mniej więcej 15% ze wszystkich. - odpowiedziała kierując się w dalszym kierunku.

- Cholera ! - Wykrzyczałem próbując wstać. - Czemu nas zaatakowali ? - Zapytałem uspokojony.

-Kto to wie? - usłyszałeś obok siebie głos yumichiki

- Yumichika ! Czy Ikkaku też tu jest ? - Zapytałem zaniepokojony.

-Słyszałem, że Ikkaku zginął na polu walki - powiedział z jękiem bólu w głosie Yumichika

- Byłem przy tym ... Ale myślałem że przeżył ... - Powiedziałem ze smutkiem w głosie.

-Tak to jak zginał? Jestem ciekawy - zapytał

- Spotkaliśmy porucznik Yachiru która walczyła z ciężkim przeciwnikiem. Ikkaku został ranny. Znalazłem niedaleko członka 4 oddziału. Uleczył on rany Ikkaku. Po długiej walce porucznik Yachiru niestety przegrała. Gdy ona walczyła potężna fala reiatsu sprawiła że straciłem przytomność. Znalazł mnie członek oddziału 0 Hakiro Musarame. Potem zobaczyłem porucznik Yachiru całą zakrwawioną. Medyka już nie było ... Ale Ikkaku stał już na nogach. Zabraliśmy Porucznik Yachiru i ruszyliśmy. Po drodze nagle spadł na nas kapitan głównodowodzący Yamammoto. Ikkaku wyczuł reiatsu które go strasznie przestraszyło. Zaczęliśmy uciekać ale nas dogoniła ... Była to mała dziewczynka. Która okazała się strasznie silnym przeciwnikiem. Początek walki wygrywałem ja ale ... Przeciwnik zamienił się w motyle i osiadł na Ikkaku zaczęła go kontrolować. Przybył Kapitan Zaraki ... Ikkaku wbił kapitanowi swoje zanpakuto ... Kapitan ... Odciął ... Mu głowę ... - Opowiadałem z smutną miną.

-Ach....więc to tak - posmutniał Yumichika - Jak mogło dojść do takiej wojny? Jak mogliśmy ponieść takie straty?

- Nie wiem ... Może nas obserwowali od dłuższego czasu ? - Stwierdziłem smutnym głosem.

-Nie wiem, nie chcę mi się o tym myśleć. Jestem ciekaw kto zabił kapitana Kenpachiego - powiedział Yumichika

- Eeee.... Też jestem ciekaw ... - Powiedziałem zamyślony.

-No cóż - Yumichika obrócił głowę ku niebu i zamknął oczy.

Wstaję i kieruję się ku wyjściu.

<Jesteś pod gołym niebem....pisałem na poprzedniej stronie>

GameMaster napisał:

-W seireitei, w szpitalu polowym - uslyszałeś glos Kapitan Unohany

( Sam tak napisałeś.)

GameMaster napisał:

Udaje ci się, byłeś całkowicie wyczerpany. Budzisz się leżąc na łóżku, twardym, ale na łóżku. Słońce przygrzewało ci w twarz.

Btw. polowy może też być na zewnątrz.

( Dobra niech ci będzie :) )

Kieruję się ku zachodowi.

Dochodzisz z czasem do ruin bramy.  Stało przed nią dwóch shinigami.

- Witam ! Jak się trzymacie ? - Zapytałem przystając.

-Jakoś idzie - powiedział jeden z wymuszonym uśmiechem, aczkolwiek obaj stali znudzeni.

- Kazali wam tu stać ? - Zapytałem uśmiechając się i zamykając oczy.
- Nie przyjemne ...

-Niestety tak. - powiedział - Wiesz, oficerowie muszą pilnować, bo takie nedzne pionki jak wy nie dadzą rady.

- Tak masz rację nie damy rady. - Powiedziałem i ruszyłem naprzód.

Dostrzegłes jakieś 500 metrów od siebie dziewczynę, z którą walczyłeś i która zabiła Kenpachiego i Ikkaku. Tuliła jakąś lalkę i patrzyła w niebo.

( Ja mam pełne hp ? )

- Hej to Ty ! - Podbiegam do dziewczyny i zatrzymuję się 2 m przed nią.

(tak)

-Czego chcesz? - obrzuciła cię pogardliwym, pełnym nienawiści spojrzeniem.

- Teraz jesteś już po naszej stronie ? Czy nie ? - Zapytałem niepewnie.

-Nie - krzykneła z głosem pełnym oburzenia. - Co cię skłoniło do takiego wniosku.

- No bo no eee... Siedzisz tak sobie i ten no ... Sciskasz lalkę ? - Zapytałem jąkając się.

-No siedzę, co w tym dziwnego? Ty nigdy nie siedziałeś w jednym miejscu? - zapytała

- Masz rację ... Mógłbym się przysiąść ? - Nie czekając na odpowiedz usiadłem obok niej.

-Nie....Nienawidzę was shinigami - krzykneła to na cały glos, jakby od dawna to w sobie dusiła i zalała się łzami.

- Przepraszam cię ... Za mnie. Za to kim jestem ... Za resztę. - Powiedziałem ze smutkiem.

-Odejdź - krzykneła. - Nienawidzę was, nie mogliście po prostu zginąć. Przeklinam was.

- Szczerze to ja też siebie nienawidzę ... Więc jest nas dwoje. - Powiedziałem Patrząc w niebo.

-Wyraczysz mi pewną przysługę? - powiedziała ze łzami.

- Tak. Nie ma sprawy. - Powiedziałem patrząc na nią.

-Zgiń

- Eee... No może tego nie zrobię ... Ale powiedz co mam zrobić żeby cię do siebie przekonać ! - Powiedziałem wstając.

-Przywrócisz do życia moich rodziców? Wtedy może pomyślę.

- Dobrze. Dla ciebie. Spróbuję. - Powiedziałem ruszając do szpitala polowego.

Po dziesięciu minutach podróży po zniszczonym Seireitei docierasz do "szpitala". Widzisz, jak członkowie 4 oddziału kręcą się między łóżkami.

Szukam pani kapitan.

Jest jakieś 20 metrów od ciebie przy poruczniku dywizji 6, Abarai Renjim.

- Kapitan Unohana-san mam do ciebie pytanie czy jest możliwość wskrzesić 2 osoby ? - Zapytałem obserwując Abaraia.

-Shinigami - odpowiedział zmieniając opatrunek na ręce Abaraia, który praktycznie cały był w bandażach.

- Nie można kogoś innego ? Np człowieka ? - Zapytałem z nadzieją.

-To bie ode mnie zależy, ale wiem, że centrala 46 się nie zgodzi na wkrzeszenie nie-shinigami. - odpowiedziała przygladając się tobie ze zdziwieniem na twarzy.

- Było tak blisko ... Nie można by jakoś ich przekonać ? - Zapytałem zaciskając pięść.

-Nie. Tylko kapitanowie i ewentualnie porucznicy mają wstęp do 46 sal centralnych. Ale mogę ci od razu powiedzieć, że nie kapitana nie wskrzeszą.

- Nie o to chodziło ... Ale muszę jej jakoś to powiedzieć ... - Powiedziałem wychodząc powoli.

Unohana nic nie powiedział. Szedłes dalej ona siedziała w tym samym iejscu co wcześniej, praktycznie w tej samej pozycji.

Wychodzę i wracam do dziewczynki.
- Niestety wskrzeszenie twoich rodziców zajmie nieco dłużej ...

-Odejdź. Nie mam zamiaru rozmawiać z nikim z waszej brudnej rasy. A szczególnie z tymi no jak wy ich tam nazywacie...kapitanami.

- Nie musisz z nikim rozmawiać ... Bądź tylko cierpliwa ... - Powiedziałem szukając jakiegokolwiek kapitana.

Wiedziałeś, że jedyni którzy żyją to Unohana i Yamamoto + byli z dywizji 0.

Szukam Yamamoto.

Dowiadujesz się od strażników, że jest w centrali 46.

Kieruję się tam.

<Nie masz prawa tam wchodzić, pisałem z 2 strony wcześniej.>

Docohdzisz, widzisz długi most nad jeziorem, na którego środku znajduje się budynek. Przed mostem stoją dwa posągi, które mieczami kamiennymi blokują wejście.

( kto powiedział że chce tam wejść ? )

Czekam na niego przed wejściem.

Po godzinie widzisz jak wychodzi opierając się o laskę.

- Kapitanie głównodowodzący ! Co mam robić ? Wyślesz mnie na jakąś misję ? - Zapytałem zdecydowany.

-Narazie nie mam głowy do misji. Rób co chcesz, możesz pójśc na spacer do Rukongai, czy gdzieś - powiedział idąc szybkim krokiem.

- Naprawdę nic nie mogę zrobić ? - Zapytałem podążając za kapitanem.

-Nie mam do tego głowy. - ryknąl na ciebie.

- Co się stało ? - Zapytałem nie dając za wygraną.

-Mam dużo spraw na głowie.

- Rada 46 ? Zrzucili na pana całą winę ?

-Nie, muszę przygotować sprawozdanie, zając się ich dowódcą. Ustalić warunki pokoju.....grrr czemu mamy takich beznadziejnych kapitanów.

- Może mógłbym pomóc.

-Nie! Nie! Tylko ja się mogę tym zając, to są zajęcia dowódcy - powiedział wchodząc na schody prowadzące do baraków pierwszego oddziału

- Chodzi mi o to że może bym mógł startować na kapitana 11 oddziału. - Zapytałem się trochę niepewnie.

-Powiem to łagodnie, przecież ty nawet oficerem nie jesteś - powiedział przyspieszając kroku.

- Nie chodzi mi o to żeby od razu być Kapitanem ale o to żeby jakoś mieć możliwość spróbować dostać sie na to stanowisko.

-Opanuj najpierw bankai, a potem pogadamy. To są minimalne wymagania, oprócz tego wybitne osiągnięcia na polu walki. - powiedział Yamamoto, będąc już przed barakiem.

- Postaram się ! Przepraszam Kapitanie ale chciałbym jeszcze o coś zapytać. Czy jest jeszcze jakiś Shinigami który posługuję się włócznią ?

-Chyba tak nie wiem czy źyje. -  Powiedział wchodząc do budynku i zamykając drzwi gwałtownie.

-- Aha czyli mam go na własną rękę szukać ... - Powiedziałem sam do siebie odchodząc powoli.

W seireitei panowała cisza. Wszędzie walał się gruz i nieuprzątnięte ciała.

Wracam jeszcze raz do szpitala polowego.

Po drodze, jak mijałeś gruzy zobaczyłeś, że nagle z nich wystaje ręką w czarnym kimonie i z butelką sake w ręce.

- Oh ktoś przeżył ? Jak się miewasz ? - Zapytałem próbując zabrać butelkę i łyknąć jednego łyka.

Ręka mocno trzymała butelke i nie puszczała.
-Zostaw i pomóż mi wyjść. Z którego oddziału jesteś? -zapytał znajomy głos spod gruzu.

- 11 Już ci pomagam. - Powiedziałem próbując mu pomóc.

-Zostaw mnie barbażyńco - odpowiedział - Hado no.33 byakurai - gruz wybuchnął i wyszedł spod niego kapitan Kyoraku, ciągnący kapitana Ukitake, nieprzytomnego.

- Witam kapitanów. Kapitan głównodowodzący się ucieszy na wasz widok. Wypraszam sobie nie jestem barbarzyńcą ! Różnie się nieco ! A mogę łyka sake ? - Zapytałem uśmiechając się,

-Nie - powiedział Kyoraku trzymając się za plecy.
-Co jest! Kurwa Kyoraku mówiłem, żebyś nie używał bankai, teraz wszyscy myślą, że umarliśmy - powiedział budząc się Ukitake, a Kyoraku pociągnął sporego łyka sake.

- Odprowadzę was do szpitala polowego. Chociaż żeby zobaczyć czy nie jesteście jakoś poważnie ranni.

-A zjeżdżaj mi stąd. Dobrze się czuję. - powiedział Kyoraku.
-Czyżby już po walce - zapytał Ukitake. - Cholernie mocny jest twój miecz.
-Eeee....właśnie miecz. - powiedział wyraźnie rozkojarzony Kyoraku, drapiąc się po glowie i spojrzał na kupę gruzu, gdzie przed chwilą lezał. Pociągnął kolejny łyk sake.

- Miecz ?

-Cholera Katen Kyokatsu - wrzasnąl Kyoraku i rzucił na ziemię butelke sake i zacząl rozkopywać gruz.

Natychmiastowo łapię w locie sake.

-Nie pij, alkohol szkodzi na zdrowie - odezwał się Ukitake, a Kyoraku odnalazł swoje zanpakuto, wyraźnie zadowolony.

- Mój kapitan zginął zabijając nauczyciela ... - Powiedziałem otwierając ale nie biorąc łyka.

-Hado no ichi: Sho - powiedział Ukitake i fala energi wytrąciła ci sake, które robiło się na ziemi. Przypomniało ci się o dziewczynce będącej przed Seireitei.

- Mam do was bardzo ważną sprawę. Moglibyście coś dla mnie zrobić ? Błagam was to bardzo ważne !

-W sumie to nie spieszy nam się po opieprz do dziadka Yammyego, więc mow. - powiedział Kyoraku triumfalnie wyciągając zanpakuto.

- Otóż w ciągu tego wydarzenia w soul society walczyłem z pewną dziewczynką ... Okazało się że ta dziewczynka wcale nie jest zła ani nie chciała zrobić nam krzywdy. Znalazłem ją po bitwie. Poprosiła mnie ona o to żebym jej pomógł. Zginęli jej rodzice niesłusznie ... A ponieważ soul ma możliwość wskrzeszenia to pomyślałem że to może się udać. Jednak nie mogę dostać się do rady ponieważ nie jestem nawet oficerem ... Moglibyście tam pójść i pomówić z radą ? - Zapytałem z nadzieją.

-Taaa......równie dobrze mogę sobie uciąć łeb - powiedział Kyoraku ironicznie. - Może uzasadnisz kto ich zabił i tak dalej, i tak dalej.

- Też dobry pomysł ... No dobra zrobię po waszemu. - Powiedziałem odwracając się i zmierzając ku dziewczynce.

Po 5 minutach dochodzisz, ona siedziała w tym samym miejscu i w tej samej pozycji jak wcześniej.

- Mam pytanie kto zabił twoich rodziców ?

-Dwóch kapitanów z Seireitei, Kapitan 3 dywizji Kuchiro Awayashi i 8 dywizji Yuchiro.

- Wiesz może dlaczego ?

-Nie. nie wiem, ale shinigami od dawna mieli coś przeciwko nam.

-Może to ma coś wspólnego z twoim nazwiskiem... Jak się nazywasz ?

-Kissomikirokarishikuzoassibiroguki Samantinomellisbeyoko. - powiedziała swobodnie, jakby była przyzwyczajona do takich słów.

- Aha ... Spoko ... A imię ?

(xD Rozwaliłeś mnie tą nazwą xD co to tak ogólnie znaczy ? )

-No podałam ci. - powiedziała

<spytaj się jej.>

- Ta długa nazwa to było twoje imię !?

-Taaaa to jest formalne, nie formalne to poprostu Kissomi a nazwisko Beyoko.

- Dobrze za niedługo wracam. - Powiedziałem ruszając w kierunku kapitanów których spotkałem wcześniej.

-A co mnie to interesuje?

- Nie wiem ...

-No własnie, idź bo jeszcze przestanę być miła - pociągneła nosem.

- Idę ...

Idziesz, dokąd zmierzasz...

Było pisane

<ok> Po pięciu minutach widzisz, jak Kyoraku i Ukitake stoja przed ruinami baraków 8 oddziału.

- Dwaj kapitanowie z Seireitei, Kapitan 3 dywizji Kuchiro Awayashi i 8 dywizji Yuchiro. Zabili jej rodziców ...

-Kuchiro i Yuchiro - powiedzieli obaj naraz zaskoczeni z szeroko otwartymi ustami.
-Jak ta twoja znajoma wygladała? - zapytał Ukitake.

( JAK ONA WYGLĄDAŁA ? xD )

(Jak mała dziewczynka, tak 10-11 lat.)

- Jak mała dziewczynka, 10-11lat.

-Niemożliwe. 10-11 lat. - powiedział zaskoczony Ukitake

- Czemu niemożliwe ?

-Ponieważ ci kapitanowie rządzili, kiedy my byliśmy w akademii, czyli jakieś 6000 lat temu. - powiedział Kyoraku ciągnąc łyka sake.

- ŁOŁ ! Nieźle ... Znacie może znacie takie imię : Kissomi Beyoko ?

-Nie - odpowiedział Ukitake, Kyoraku był zajęty opróżnianiem butelki.

- Właśnie tak ma na imię ta dziewczynka ...

-Nie, nic mi to nie mówi - odpowiedział Ukitake

- Ech ... Opowiedzcie troche o tych kapitanach.

-Były to piękne czasy, kiedy bylismy młodzi, alkochol smakował lepiej, tylko laski miały z lekka gorszy gust. Roboty było mniej, ponieważ przez rygor Generała Kifune pozbyliśmy się prawie wszystkich hollowów. Byliśmy w akdemi, a Yama-jii dopiero co został porucznikiem 5 dywizji....-wspominmał Kyoraku
-Zamknij się kyoraku nie możemy o tym mowić - przerwał mu Ukitake.
-Ach daj spokój - nasgle przed wami pojawił się generał Yamamoto

-Aaa ! Boże ... ZAWAŁU DOSTANE ... Witaj kapitanie Yamamoto ...

-Nie mieliście o tym rozpowiadać, teraz muszę was wszystkich zabić. Zmień wszystko w tlący się popiół, Ryujinn Jakka - uwolnił zanpakuto Yamamoto

(WTF ? WHATA FUCK !? -_-)

-ZABIĆ ?! Kapitanie oszalałeś ? Chcesz zniszczyć serietei do reszty ? - Powiedziałem Zdumiony.

Machnal mieczem, po czym zanpakuto wróciło do standardowej formy. Widzisz, że nad nim unoszą się klatki z ognia mające w środku członków zakonu wroga. Było ich około 20.

- Ale jak ? Przepraszam kapitanie ... - Przeprosilem wkurzony na siebie.

Byli tam zamknięci wszyscy z czarnymi pasami razem z tą dziewczynką.

- Kapitanie zaraz ! Czemu pan trzyma tą małą dziewczynkę ?! Ona przecież nic nie zrobiła !

-Jak nie, zabiła oficera Madarame i kapitana Zarakiego. - powiedział - Po za tym musze ich dostarczyć do 46 sal centralnych.

- Argh ... - Bezradnie usiadłem na ziemi.

Zabrał te klatki w kierunku 46 sal centralnych.

- Kapitanie Ukitake, nic Ci nie jest?! - Spytałem podbiegając do grupki.
- Kapitanie Yamamoto, kapitanie Kyoraku, dobrze Was widzieć żywych! - Przywitałem się z kapitanami wykonując ukłon w ich kierunku.
- A my się chyba nie znamy? - Powiedziałem patrząc na shinigami, który towarzyszył kapitanom.

- Yo - Powiedziałem wstając i uściskiwając mu dłoń.

- Witaj. Nazywam się Takamori Saigo. Jestem z 13 oddziału. Miło Cię poznać. - Przywitałem się wykonując lekki ukłon.

-Ehh...nowicjusze. nowicjusze - zaśmiał się Kyoraku, kończąc butelkę.

- I co teraz będzie, kapitanie? - Spytałem kapitana Ukitake.

-Musimy czekać - powiedział Yamamoto. - Mamy tylko czterech kapitanów.
-Poprawka pięciu - usłyszeliście dziewczęcy głos
-Cholera...ona - zakląl Ukitake

Obracam się w kierunku, z którego dobiegł dziewczęcy głos.

Widzisz dziewczynke mniej więcej wzrostu Yachiru. Miała długi blond włosy sięgające do pasa. Ubrana była w kimono shinigami, a na tym miała o wiele za długie haori kapitańskie ciągnacę się po ziemi. W ręku trzymała kij większy od niej z głową węża na czubku.
-Nowy kapitan korpusu kidou Hikari Nakate. - powiedziała z uśmiechem

<Odpisz i czekamy na pazu.>

- Nowy kapitan? - Pomyślałem. Patrząc na kapitana Ukitake zastanawiałem się co wydarzyło się między nim a nieznajomą kobietą. - Witaj kapitanie Nakate! - Przywitałem się wykonując ukłon w jej kierunku.

- Korpus kido ... Muszę opuścić to miejsce ... - Powiedziałem z widoczną z kilometra niechęcią do kido.

-Plebsie myślisz, że zyskasz u mnie jakieś względy - powiedziała do Takamoriego. - Rodzina mnie uznaje, więc chyba nie ma problemów generale - to ostatnie słowo powiedziała, jakby musiała, ale bardzo nie chciała.

- Kto to jest? - Spytałem cicho podchodząc do kapitana Ukitake.

-Porucznik korpusu kidou, a aktualnie chyba kapitan. Po śmierci poprzedniego kapitana korpusu kidou. Radze ci jej nie prowokować. Jest, że tak powiem niestabilna emocjonalnie. - powiedział Ukitake tobie na ucho.

- Kapitanie, co teraz? - Spytałem.

-Czekamy - odpowiedział Ukitake

Obserwuje reakcje pozostałych osób.

- Ile masz lat ... ?

Patrzy na nieznajomego i zastanawia się do kogo skierowane było pytanie.

- Obu się pytam ... I dziecka kapitan i ciebie ... Jak ci tam było ? Takamori ?

Odpowiem na wszystkie Twoje pytania, ale najpierw chciałbym poznać Twoje imię, Nieznajomy. - Powiedziałem zamykając oczy i uśmiechając się.

- Kachigen koshirama a teraz powiec nie mam całego dnia seretei upada ktoś musi coś zrobić ... - Powiedziałem z widoczną bezradnością.

- Jestem młodym adeptem. 2 dni temu skończyłem 26 lat. Nie wiem dlaczego Cię to interesuje ani w jaki sposób może to pomóc w odbudowie Seireitei - Powiedziałem wzruszając ramionami i obracając się w kierunku kapitana Ukitake, czekając na jego reakcję.

- Tak to pomoże że pójdę sobie szybciej i będę mógł w czymś pomóc ... Ach ci młodzi... Dobra proponuję ci sake ja stawiam co ty na to ? - Zapytałem grzecznie uśmiechając się.

- Gdyby okoliczności były inne z miłą chęcią przyjąłbym Twoją propozycję, ale Seireitei chyli się ku upadkowi i trzeba jak najszybciej je odbudować. Później będzie można wypić tyle sake ile będziemy chcieli, co Wy na to? - Przemówiłem patrząc na kapitana Ukitake, Kyoraku i nowo poznanego towarzysza.

-Sake nigdy nie odmówie-uśmiechnął się Kyoraku.
-Hikari Nakate zostajesz oficjalnie kapitanem Korpusu kidou, a Yakka Nakate zostaje porucznikiem- oznajmił Yamamoto po chwili rozmowy z trójką starców.

Wzruszam ramionami, siadam w pozycji lotosu i czekam na rozwój sytuacji.

- No niech będzie ... To może razem pomożemy kapitanom ? - Zapytałem pytając towarzysza.

- Jestem za! - Powiedziałem patrząc i uśmiechając się do Kachigena.

-Więc narazie się żegnam - powiedziała Hikari i poszła w stronę centrali46 razem z Yamamoto.

Spoglądam na kapitana Ukitake i Kyoraku.

Kopiuje wszystkie ruchy Takamoriego.

<;3>

Uśmiecha się.

-Dobra Kyoraku idę obejrzeć resztki swoich baraków - -powiedzial Ukitake
-No ja też - odpowiedział Kyoraku i rozeszli się

- I co teraz? - Spytałem patrząc bezradnym wzrokiem na Kachigena.

- Hmm... Coś trzeba by tu zrobić ... Może potrenujemy ? - Zapytałem robiąc troszkę smutną minę ze sztucznym uśmiechem.

Na placu, jak i w okolicy było pusto.

- Sparing? - Spytałem uśmiechając się.

- No dobrze - Odtrąciłem kopiując uśmiech.

<Piszcie dalej>

- Zatem do pierwszej kropli krwi... - Krzyknąłem, w biegu wyciągając katanę.

- Jak chcesz ... Ale jak poleją się 2 to przepraszam. - Powiedziałem również wyciągając miecz i ułożyłem go na ramieniu.

Nacieram na sparingpartnera od frontu, lekko z prawej strony. Będąc w odległości 1,5 m od Kachigena unoszę wysoko katanę i wykonuję cięcie po skosie.

Paruje cios po skosie i łapie go za kołnierz.

Szybkim ruchem ruchem przerzucam katanę do lewej ręki po czym wyprowadzam cięcie od dołu do góry.

<GM będzie czuwał nad walką?>

<Tak, ja paczę :D>

Staram się kopnąć go w brzuch po czym atakuję go od lewej do prawej.

<Co ja ci wziąłem, mogę ci oddać w postaci bana za double posta.>

Cięcie było na tyle szybkie, że Kachigen nie zdołał wykonać ruchu. Na jego szczęście katana rozcięła jego rękaw.
- Ahh...westchnąłem cicho, odskakując na odległość 3m.

... FACE PALM Ja się pytam czemu ty robisz za gm'a ? ...

<tak to cały czas będziemy robić uniki i walka będzie się ciągnąć>

Ale jak ty będziesz gm'ował to oczywiscie ty wygrasz ;3

<Dobra ja będe prowadzić, narazie uniki wam się udają.>

- Twój ruch! - Powiedziałem uśmiechając się szeroko.

- Może na shikai ? - Zapytałem uśmiechnięty.

- Niestety, nie mogę użyć shikai, ale mogę użyć tego: Hado #4 Byakurai !! - Krzyknąłem wystrzeliwując błyskawicę w kierunku Kachigena.

<rei: 400 - 100 = 300>

- Nie lubie kido teraz mnie wkurzyłeś... - Powiedziałem robiąc unik w lewo a potem uwalniając shikai.

900-700=200

Udało ci się. Pazuhiro leci na Takamiro z uwolnioną lancą.

Lewą ręką wyciągam wakizashi i rzucam w kierunku pędzącego przeciwnika. Po rzucie biegnę by zaatakować go kataną.

Gdy jestem 3 metry przed przeciwnikiem robię z pełnej prędkości wślizg i atak w nogi z lancy.

Pazu trafia i zadaje obrażenia równe sile x 5. Dzięki wślizgowio unika wakizashi, asczkolweik Takamiro utrzymał się na nogach. Cześciowo tylko ma uskodzony nerf w prawej nodze, za co kara -1  zwinności.

Odbijam się i przeskakuję za Kachigena. Wykonując ruch w tył staram się uderzyć go w tył głowy rękojeścią katany.

<HP: 300 - 35 = 265>
<zwinność: 3 - 1 = 2>

Zmieniam lance na włócznie i odbijam się przy jej pomocy w górę.

(PAZU SKACZE NA TYCZCE !!!! :D)

<Leżysz na ziemi.>

Ale ja wiem ;3

Szybciej niż mrugnięcie oka, doskakuję do Kachigena i przykładam mu ostrze do krtani, na tyle mocno by uroniła się kropla krwi.

<Fakt jest taki, że Takamori zrobił to szybciej. Kachigen zmienił lancę w włócznie, ale nie zdążył się podnieść.>

Kachigen -1 hp. xD

- Pierwsza kropla krwi... - Powiedziałem uśmiechając się przyjaźnie. Szybkim ruchem strzepnąłem kroplę krwi z katany po czym schowałem ją do pochwy. - Miałem sporo szczęścia - dodałem, podając rękę Kachigenowi by pomóc mu się podnieść.

[Nie będzie mnie teraz 2 tygodnie razem z fasto bo wyjeżdżamy na wyjazd]

<Ok>

<Takamiro 80exp.>
<Pazuhiro 50exp.>

-Takamori musisz ruszyć z nami na ziemie - powiedział Ukitake, który się nagle przed wami pojawił. Byli z nim Kyoraku, Rukia mająca ręke w gipsie i podpierającej się o jedną kulę, oraz 2 oficerów 8 dywizji.

- Tak jest! - Zawołałem żwawo. Popatrzyłem w kierunku Kachigena, po czym uśmiechając się dodałem - Czekam na rewanż! Do zobaczenia, Kachigenie! - Po tych słowach skoczyłem w miejsce gdzie leżał mój wakizashi, podniosłem go, schowałem do pochwy i podbiegłem do grupki stając obok Rukii. - Jestem gotów Kapitanie Ukitake! - Dodałem na zakończenie.

-Dobrze, więc ruszamy do bramy - powiedział Ukitake
-Jakie jest zadanie? - zapytała dziewczyna z 8 oddziału
-Dowiecie się wszystkiego na ziemi - odpowiedział Kyoraku
-Tak jest! - odpowiedziała i wszyscy ruszyli w kierunku senkaimonu.

Patrząc jak wszyscy udają się w kierunku Bramy Senkaimonu, głęboko westchnąłem i powiedziałem cicho do siebie - Ciekawe co mnie teraz spotka...? - Po czym uśmiechnąłem się i ruszyłem za resztą grupy.

Dochdozicie już do otwartej bramy i wchodzicie do ciemnego tunelu. Dla Takamiro byla to pierwsza podróż do świata ludzi, nie wiedział, że zapamięta ją na zawsze.

<Pisz w Mexico w centrum miasta.>

- Ach... Ci młodzi ... Wypadłem z formy ... WiĘCEJ ĆWICZEN ! - Powiedzialem wstajac.

Na placu było pusto, wiatr dudnił o gruz w miejscach, gdzie kiedyś stały budynki.

Rozglądam się w poszukiwaniu żywej duszy.

Nikogo nie było, były martwe duszę, ale to inny temat.

( xD )

- Ech... - Rzekłem po czym ruszyłem w stronę kwatery 13 oddziału.

Przechodziłeś wśród gruzów i tak zresztą wyglądała pusta siedziba 13 dywizji. Walało się tu mnóstwo papierów i innych zniszczonych przedmiotów.

- Czy wszyscy sobie gdzies poszli czy ja oczyms nie wiem ... - Powiedziałem szukajac kogos.

Odpowiedziało ci jedynie echo odbijajace się od ruin, było bez wietrznie

- To są ukryte kamery ! WIEDZIAŁEM ! - POwiedziałem pokazując sie z lepszego profilu.

<Facespawn>

Nadal było pusto.

- Nie to nie ! Ale byłem napewno blizko ! - Powiedziałem i ruszyłem w kierunku baraków 11 oddziału.

Baraki były zrujnowane, na kupie gruzu siedziała Yachiru i z uśmiechem wpatrywała się w niebo.

- Hej ! Co tak sama siedzisz ?

-Hmm? Do mnie mówiłeś? Sory nie słuchałam? - zaczęła wesoło machać nogami.

- Pytałem co tak sama siedzisz ?

-Dziwne pytanie. Przecież wszyscy są martwi. - odpowiedziała Yachiru

- Jak to wszyscy ?! - Zapytałem przestraszony.

-Ken-Chan, Maki Maki, Łysol, Byakusia - odpowiedziała.

- Byakuja też ? ... Musimy się wziąść w garść. Idziesz ze mną poszukać kogos i jakiegos zajecia ?- zapytałem podchodząc bliżej.

-W sumie, ok - powiedziała i zeskoczyła z gruzu. - To gdzie idziemy?

- Nie wiem. Po prostu przzed siebie. - Powiedziałem ruszając.

-Ale masz zdefiniowane plany. Ok to dawaj - powiedziała i poszła prosto, lecz po chwili wskoczyła ci na ramię, było ci trochę ciężko.

- To ruszamy ! - Powiedziałem starając wytrzymac i ułożyc sie tak zeby jak naj mniej bolało.

-Tak jest, hi hi - zaśmiała się, widocznie była zadowolona

Tak więc ide i ide.

No więc idziecie, wszędzie jest pusto.

Tak więc ide i ide,ide ...

Wszędzie były zgliszcza, w oddali dostrzegłeś szpital polowy.
-Nudzi mi się - powiedziała Yachiru, kopiąc cię w plecy i ciągnąc za włosy.

- Ała! Poczekaj jeszcze chwile moze kogos znajdziemy. - powiedziałem starajac sie ja uspokoic.

-Kogo ty chcesz tutaj znaleźć? - zapytała, kopiąc cię po raz kolejny. Wszędzie panowała przerażająca cisza, zgrywająca się z krajobrazem po bitwie.

- Bo ja wiem ? Robote ... Jakiś znajomych... - Powiedziałem niecierpliwiąc się czy kogos znajde.

-Przecież wszyscy są, albo w szpitalu, albo martwi! - krzykneła ci do ucha Yachiru.

- Napewno nie wszyscy ... Naprzykład ja nie jestem ty nie wiec i ktos tez musiał nie zostac ranny.

-A tam - kopneła cię dwa razy. Z oddala zauważyliście Hikari Nakate siedzącą w pozycji lotosu, z zanpakuto na kolanach. Miała na sobie kapitańskie haori.

Podszedłem i zaczałem - Witaj pani kapitan.

-Odejdź, albo cię zabije - odpowiedziała otwierając jedno oko, nie ruszając się z pozycji.

-Ale dlaczego ? Co ja zrobiłem ? To ja Shinigami nie jestem twym wrogiem...  - Dyskretnie czekam na Yachiru i jej ratunek.

-Przeszkadzasz mi. Przy okazji naruszasz moją prywatną przestrzeń. - powiedziała nie zmieniając pozycji a jedynie biorąc głęboki oddech.

Odchodze bojąc sie że o własne życie.

Podchodzi do ciebie Yachiru i wskakuje ci na ramię.
-Jak ja jej nie lubię. Jest taka sztywna i irytująca. - powiedziała i pokazała język w jej kierunku

- Masz trochę racji jest irytująca ... - Powiedziałem również wystawiajac jej jezyk na pozegnanie.

Koło twojego nosa przeleciała igła senbon robiąc ci idealna ranę na naskórku, która odrazu zaczyna krwawić.

-Nie jestem głucha. - krzyknęła Hikari siedząca 50 metrów dalej. Tak po za tym ta igła była pokryta specyfikiem anty-K, który powstrzymuje krzepnięcie krwi. :D

Zatrzymuję się i rozglądam.

Widzisz to co jest napisane powyżej. (Czekamy na Pazu.)

- Ałłł !!!! Ja tu próbuję być miły a co człowiek dostaje wzamian ? Igłą w twarz ...- Łapię się za ranę.

-Obgadując mnie za plecami, widocznie mamy rożne definicje bycia miły - powiedziała Hakari.
-Witaj Sai-Kun - krzykneła Yachiru do Takamoriego

- Różne definicje tak bo ty odrazu wbijesz miecz w plecy ja chociaż próbuję rozmawiać. - Robię soczystego face palma.

- Witajcie...Hikari, Yachiru - powiedziałem wykonując ukłon w ich stronę. - Kachigen...trochę czasu minęło od naszego ostatniego spotkania - powiedziałem witając go ciepłym uśmiechem.

- O młody ... Witaj ! - Odwzajemniłem jego uśmiech.

-Mogłabym cię zabić, gdyby nie to, że medytuje, po za tym co wasz się tyle zleciało? - spytała z wyrzutem Hikari. Krew nadal ci leciała i to z dość dużą siłą

- Nie macie czegoś na zatamowanie krwawienia ? - Zapytałem z nadzieją

- Mam maść regenerującą. Możesz spróbować. - sięgam do kieszeni po maść, wyciągam i rzucam Kachigenowi.

Łapię i smaruje rane.

Przyglądam się.

Rana się zagoiła, aczkolwiek poczułeś ogromy ból. Zauważyliście, że w waszym kierunku zmierza kapitan głównodowodzący i kapitan Kyoraku.

Odwracam się w kierunku, z którego przybywali kapitan głównodowodzący i kapitan Kyoraku. Czekam na rozwój sytuacji.

-Szykujcie się w czwórkę ruszycie na misje razem z kapitanem Kyoraku.- powiedział kapitan generał.

-Eeee jak to w czwórkę, nas jest trzech? - zapytała Yachiru

- Co to za misja? - zapytałem poważnym tonem.

-Ratunkowa, w celu uratowaniu kapitana Ukitake i porucznik Rukii. - odpowiedział Yamamoto.
-Powinni sami o siebie zadbać, nie widzę powodów, żebym ich ratowała - powiedziała Hikari

- A tej znowu cos nie pasuje... - Pomyślałem sobie.

- Ale Rukia...? - spytałem.

-Co Rukia, Co Rukia?! Myślisz, że jak jest z jednego z 4 wielkich rodów to wymaga specjalnie traktowania? - wybuchła Hikari

- Nie pomyślałem tak. Proszę, uspokój się. Jesteśmy po tej samej stronie. - powiedziałem odwracając się w kierunku Hikari.

- Ta pani święta ... Wiecznie obrażona... - Powiedziałem tak zeby nikt nie zrozumiał ani uszłyszał.

- Kiedy ruszamy? - spytałem

-Teraz! - powiedział i otworzyła się przed wami brama.
-Ech, chyba nie mam wyboru.- powiedziała Hikari i wstała.

Kiwam głową na znak gotowości po czym zbliżam się do bramy.

- Tak więc ruszajmy ! - Ruszam za Takamorim.

Pojawiacie się ponownie przed pałacem zła w Meksyku piszcie tam :D

Był słoneczny poranek, Seiretei względnie podniosło się po zniszczeniach z ostatniej bitwy. Młody shinigami Yashiro przechadzał się tutaj, no i właśnie co robił.

- Jaka piękna pogoda ! - Mówiłem sam do siebie podziwiając.

Nikt ci nie odpowiedział, na placu było względnie pusto, przemieszczało się jedynie tędy kilku shinigami z niskimi rangami.

Kieruję się na plac treningowy.

<Plac należy do 11 oddziału, jest ewentualnie ogólnodostępna sala treningowa, bądź salka twojego oddziału. SPrecyzuj>

<och zapomniałem :( przepraszam> Kieruję się na ogolnodostepna sale treningową.

To pisz tam :)